شکنفرهنگ فارسی عمید۱. = شکستن۲. شکننده (در ترکیب با کلمۀ دیگر): صفشکن، لشکرشکن.۳. (اسم) چینوچروک و تای پارچه.۴. (اسم) پیچوخم زلف؛ شکنج.⟨ شکندرشکن: پیچدرپیچ؛ پرپیچوتاب.
شکنلغتنامه دهخداشکن . [ ش ِ ک َ ] (اِ) چین و شکنج و تا. (از ناظم الاطباء). به معنی چین و شکنج هم هست ، همچو: شکن زلف ،شکن اندام و شکن جامه ؛ یعنی چین زلف و چین اندام و جامه . (برهان ). چین که بر روی و جامه افتد. (انجمن آرا). چین را گویند مانند شکن زلف و شکن جامه . (فرهنگ جهانگیری ). چین که ب
شکن شکنلغتنامه دهخداشکن شکن . [ ش ِ ک َ ش ِ ک َ ] (ص مرکب ) مجعد. پیچ پیچ . چین چین . (یادداشت مؤلف ) : ای زلف پرخمت همه چین چین شکن شکن .؟
شکن در شکنلغتنامه دهخداشکن در شکن . [ ش ِ ک َ دَ ش ِ ک َ ] (ص مرکب ، ق مرکب ) نغمه در نغمه . با نغمه ها و آهنگهای گوناگون : یکی چامه گوی و دگر چنگ زن سوم پای کوبد شکن در شکن . فردوسی . || شکنج در شکنج . چین در چین . پرچین . پر پیچ و خم <
پیشکینلغتنامه دهخداپیشکین . (اِخ ) تومانی به آذربایجان : حمداﷲ مستوفی در نزهة القلوب آرد: تومان پیشکین ؛ درین تومان هفت شهرست : پیشکین و خیاو و انار و ارجاق و اهر و تکلفه و کلیبر ، پیشکین از اقلیم چهارم است . طولش از جزایر خالدات «فب ک » و عرض از خط استوار «لزم »و در اول وراوی میخواندند چون پیش
شکن شکنلغتنامه دهخداشکن شکن . [ ش ِ ک َ ش ِ ک َ ] (ص مرکب ) مجعد. پیچ پیچ . چین چین . (یادداشت مؤلف ) : ای زلف پرخمت همه چین چین شکن شکن .؟
شکن در شکنلغتنامه دهخداشکن در شکن . [ ش ِ ک َ دَ ش ِ ک َ ] (ص مرکب ، ق مرکب ) نغمه در نغمه . با نغمه ها و آهنگهای گوناگون : یکی چامه گوی و دگر چنگ زن سوم پای کوبد شکن در شکن . فردوسی . || شکنج در شکنج . چین در چین . پرچین . پر پیچ و خم <
شکنجیلغتنامه دهخداشکنجی . [ ش ِ ک َ ] (ص نسبی ، اِ)مار شکنجی . ماری سرخ . (یادداشت مؤلف ) : برآمد ز کوه ابر مازندران چو مار شکنجی و ماز اندران .منوچهری .
شکن شکنلغتنامه دهخداشکن شکن . [ ش ِ ک َ ش ِ ک َ ] (ص مرکب ) مجعد. پیچ پیچ . چین چین . (یادداشت مؤلف ) : ای زلف پرخمت همه چین چین شکن شکن .؟
شکنجیلغتنامه دهخداشکنجی . [ ش ِ ک َ ] (ص نسبی ، اِ)مار شکنجی . ماری سرخ . (یادداشت مؤلف ) : برآمد ز کوه ابر مازندران چو مار شکنجی و ماز اندران .منوچهری .
شکنیدنلغتنامه دهخداشکنیدن . [ ش ِ ک َ دَ ] (مص ) شکستن . مصدر دیگر شکستن : بسا حصن بلندا که می گشادبسا کره ٔ نوزین که بشکنید. رودکی .رجوع به شکستن شود.
شکنبالغتنامه دهخداشکنبا. [ ش ِ کَم ْ ] (اِ مرکب ) شکنب ابا. شکنب اوا. شکنب وا. طعامی که از شکمبه می سازند. (ناظم الاطباء).
درشکنلغتنامه دهخدادرشکن . [ دُ ش ِ ک َ ] (نف مرکب ) درشکننده . شکننده ٔ در و گوهر. خرد کننده ٔ در. مفتت مروارید : کی شدی این سنگ مفرح گزای گر نشدی درشکن و لعل سای .نظامی .
دروازه شکنلغتنامه دهخدادروازه شکن . [ دَرْ زَ / زِ ش ِ ک َ ] (نف مرکب ) دروازه شکننده . شکننده ٔ دروازه : پنج پیل نر خیاره و پنج ماده ٔ دیوارافکن دروازه شکن بباید باشد که بکار آید شهری را که حصار گیرند. (از تاریخ بیهقی چ ادیب ص <span class="
دست شکنلغتنامه دهخدادست شکن . [ دَ ش ِ ک َ ] (ن مف مرکب ) زلف تاب داده شده . (از لسان العجم شعوری ) (ناظم الاطباء). شکسته به دست . || (نف مرکب ) شکننده ٔ دست .
دشخوارشکنلغتنامه دهخدادشخوارشکن . [ دُ خوا / خا ش ِ ک َ ] (نف مرکب ) دشخوار شکننده . دشوار شکن .(یادداشت مرحوم دهخدا). و رجوع به دشوار شکن شود.
دشمن شکنلغتنامه دهخدادشمن شکن .[ دُ م َ ش ِ ک َ ] (نف مرکب ) شکننده ٔ دشمن . خصم شکن . عدومال . آنکه بر دشمن چیره می گردد. (ناظم الاطباء). کسی که خصم را مغلوب سازد. و رجوع به دشمن شکنی شود.