شگوفندهلغتنامه دهخداشگوفنده . [ ش ِ ف َ دَ / دِ ] (نف ) شکوفنده . شکافنده . || رخنه کننده . (آنندراج ). رجوع به شکوفنده و شکوخنده شود.
شکوخندگیلغتنامه دهخداشکوخندگی . [ ش ِ / ش ُ خ َ دَ / دِ ] (حامص ) حالت و چگونگی شکوخنده . لغزندگی . (یادداشت مؤلف ). || لغزیدگی . افتادگی . (ناظم الاطباء).
شئیتلغتنامه دهخداشئیت . [ ش َ ] (ع ص )اسب شکوخنده و آن که سم هر دو پای او از سم هر دو دست او کوچکتر باشد. (منتهی الارب ). اسب که بسیار سکندری خورد و اصمعی گوید: آن اسبی است که سم دو پای او از سم دو دست او کوتاهتر باشد. (از اقرب الموارد).