شکوخیدهلغتنامه دهخداشکوخیده . [ ش ِ / ش ُ دَ / دِ ] (ن مف / نف ) بسردرآمده . سکندری خورده . (یادداشت مؤلف ) : چون بگردد پای او از پایدان خود شکوخیده بماند همچنان
شکوخیدگیلغتنامه دهخداشکوخیدگی . [ ش ِ / ش ُ دَ / دِ ] (حامص ) حالت و چگونگی شکوخیده . سقوط. (ناظم الاطباء). || لغزش . (ناظم الاطباء) (یادداشت مؤلف ). لغزیدگی . (یادداشت مؤلف ). وجبه . (منتهی الارب ).
شکرفیدهلغتنامه دهخداشکرفیده . [ ش ِ / ش َ ک َ دَ / دِ ] (ن مف / نف ) به سردرآمده . سکندری خورده (ستور). (فرهنگ فارسی معین ). شکوخیده . آشکوخیده . و رجوع به شکرفیدن و شکوخیدن شود.
شکوخیدگیلغتنامه دهخداشکوخیدگی . [ ش ِ / ش ُ دَ / دِ ] (حامص ) حالت و چگونگی شکوخیده . سقوط. (ناظم الاطباء). || لغزش . (ناظم الاطباء) (یادداشت مؤلف ). لغزیدگی . (یادداشت مؤلف ). وجبه . (منتهی الارب ).
شکوهیدهلغتنامه دهخداشکوهیده . [ ش ِ دَ / دِ ] (ن مف ) ترسیده . هراسیده . (ناظم الاطباء). ترسیده . بیم برده . (برهان ). || اسب به سر درآمده . (ناظم الاطباء) (برهان ). در این معنی ظاهراً دگرگون شده یا صورت دیگر شکوخیده است .
لعلغتنامه دهخدالع. [ ل َ ](ع اِ فعل ) لعاً، و هی کلمة یقال للعاثر اذا دُعی له بالانتعاش . (منتهی الارب ). کلمه ای که به مردم شکوخیده گویند تا از لغزش دروا شوند. درست خیز. برپای باش .
لعیلغتنامه دهخدالعی . [ ل َ عَن ْ ] (ع ص ) نیک آزمند. || تیزشهوت . || (اِ صوت ) لعالک ، کلمه ای که به مردم شکوخیده گویند تا از لغزش دروا شود. یقال : للعاثر لعالک ؛ اذا دعا له بالانتعاش . (منتهی الارب ).
آشکوخیدهفرهنگ فارسی عمیدلغزیده؛ بهسردرآمده؛ سکندریخورده: ◻︎ چون بگردد پای او از پایدار / آشکوخیده بماند همچنان (رودکی: ۵۰۹).