شکوهلغتنامه دهخداشکوه . [ ش َ / ش ِ وَ / وِ ] (ع اِمص ) شکایت . گله . (ناظم الاطباء). گله . (زمخشری ). شکایت . (آنندراج ) (انجمن آرا). مست . شکوی . اشتکاء. تشکی . اظهار بث . گله مندی . گله گزاری . (یادداشت مؤلف ). شِکوه که ب
شکوهلغتنامه دهخداشکوه . [ ش ِ ] (اِمص ، اِ) ترس . بیم . هراس . خوف . (ناظم الاطباء). ترس و بیم . (غیاث ) (از برهان ) (آنندراج ) (فرهنگ فارسی معین ). ترسی ناشی از عظمت و جلال حریف و طرف مقابل : از شکوه رفیع بزم تو شدگونه ٔ آبی و ترنج اصفر.
پیشکوهلغتنامه دهخداپیشکوه . (اِخ ) دهستان پیشکوه شامل تمام بخش تفت شهرستان یزد است . رجوع به تفت شود. (فرهنگ جغرافیائی ایران ج 10).
پیشکوهلغتنامه دهخداپیشکوه . (اِخ ) نام کوهی به دوهزار مازندران . (سفرنامه ٔ مازندران و استراباد رابینو بخش انگلیسی ص 153).
پیشکوهلغتنامه دهخداپیشکوه . (اِخ ) نام سابق شهرستانی از استان پنجم کشور که امروز به ایلام شهرت دارد. رجوع به فرهنگ جغرافیائی ایران استان پنجم شهرستان ایلام شود. (فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6).
شقوةلغتنامه دهخداشقوة. [ ش َ ق ْ / ش ِ ق ْ وَ ] (ع مص ) شقا. شقاء. شقاوة. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). بدبخت شدن . (آنندراج ). رجوع به شقا و شقاء شود.
شقوةلغتنامه دهخداشقوة. [ ش َق ْ / ش ِق ْ وَ ] (ع اِمص ) بدبختی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). شقا. شقاء. شقاوت . شدت . عسرت . سختی . بدبختی . شقوت . (یادداشت مؤلف ). تنگی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). و رجوع به شقوت و مترادفات دیگر
شکوهیدنلغتنامه دهخداشکوهیدن . [ ش ِ دَ ] (مص ) ترسیدن . بیم بردن . واهمه کردن . (ناظم الاطباء) (برهان ) (آنندراج ).ترسیدن . (غیاث ) (فرهنگ جهانگیری ) (فرهنگ فارسی معین ). واهمه کردن . (فرهنگ فارسی معین ). ترسیدن . هراسیدن . شکهیدن . بیمناک شدن . (یادداشت مؤلف ) : اشت
شکوهجلغتنامه دهخداشکوهج . [ ش َ / ش ِ هََ ](اِ) شکوهنج . حسک . خسک . خارخسک . حمص الامیر. (یادداشت مؤلف ). خسک است . (منتهی الارب ). اسم معرب خسک است . (تحفه ٔ حکیم مؤمن ). رجوع به مترادفات کلمه شود.
شکوهندگیلغتنامه دهخداشکوهندگی . [ ش ُ هََ دَ / دِ ] (حامص ) اظهار بزرگی کردن . (آنندراج ) (برهان ). اظهار بزرگی . بزرگواری . حشمت و اعتبار. (ناظم الاطباء). || سخن شنیدن . || زیبایی نمودن . (برهان ) (آنندراج ). || نمایش . (ناظم الاطباء).
شکوهندهلغتنامه دهخداشکوهنده . [ ش ِ هََ دَ / دِ ] (نف ) بیمناک . ترسناک . هراسان . ترسان . (ناظم الاطباء). بیم دارنده . ترسنده . (آنندراج ) (برهان ) (فرهنگ فارسی معین )[ : زحل دلالت کند بر ] ترسنده ، شکوهنده ، بااندیشه . (التفهیم ).
فرشیدفرهنگ نامها(تلفظ: faršid) (مخفف فرشیدورد) ، ← فرشیدورد ؛ به علاوه شکوه و روشنایی ، شکوه خورشید ، شکوه درخشان .
شکوهیدنلغتنامه دهخداشکوهیدن . [ ش ِ دَ ] (مص ) ترسیدن . بیم بردن . واهمه کردن . (ناظم الاطباء) (برهان ) (آنندراج ).ترسیدن . (غیاث ) (فرهنگ جهانگیری ) (فرهنگ فارسی معین ). واهمه کردن . (فرهنگ فارسی معین ). ترسیدن . هراسیدن . شکهیدن . بیمناک شدن . (یادداشت مؤلف ) : اشت
شکوه داشتنلغتنامه دهخداشکوه داشتن . [ ش َ / ش ِ وَ / وِ ت َ ] (مص مرکب ) گله داشتن . شکایت داشتن . گله مند بودن . (یادداشت مؤلف ) : گر نظیری شکوه از بی مهریت دارد، مرنج عیب مولا را چو پوشد بنده دولت
شکوه بردنلغتنامه دهخداشکوه بردن . [ ش َ / ش ِ وَ / وِ ب ُ دَ ] (مص مرکب ) شکایت بردن . شکایت کردن : نتوان به فلک شکوه ز بیدادقضا برداز شیشه ٔ ما دهشت این سنگ صدا برد.صائب تبریز
شکوه داشتنلغتنامه دهخداشکوه داشتن . [ ش ِ ت َ ] (مص مرکب ) ترس داشتن . دارای ترس و بیم بودن . خطیر شمردن : مرا رفت باید به البرز کوه به کاری که بسیار دارد شکوه . فردوسی .میبیند که سیستان خانه ٔ خویش و اهل و فرزندان بگذاشتند از پیش چاکری
دریاشکوهلغتنامه دهخدادریاشکوه . [ دَرْ ش ُ ] (ص مرکب ) دارای هیبت و وقار مانند دریا. (ناظم الاطباء) : بر آن پهن صحرای دریاشکوه حصاری زد از موج لشکر چو کوه . نظامی .به قلب اندرون شاه دریاشکوه سپه گرد بر گرد دریا چو کوه . <p clas
پیشکوهلغتنامه دهخداپیشکوه . (اِخ ) دهستان پیشکوه شامل تمام بخش تفت شهرستان یزد است . رجوع به تفت شود. (فرهنگ جغرافیائی ایران ج 10).
پیشکوهلغتنامه دهخداپیشکوه . (اِخ ) نام کوهی به دوهزار مازندران . (سفرنامه ٔ مازندران و استراباد رابینو بخش انگلیسی ص 153).
پیشکوهلغتنامه دهخداپیشکوه . (اِخ ) نام سابق شهرستانی از استان پنجم کشور که امروز به ایلام شهرت دارد. رجوع به فرهنگ جغرافیائی ایران استان پنجم شهرستان ایلام شود. (فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6).
داراشکوهلغتنامه دهخداداراشکوه . [ ش ُ ] (اِخ ) یکی از شاهزادگان تیموری هند، فرزند شاه جهان . عالم و ادیب و شاعر و دارای تألیفات و دیوان اشعار بوده است . ولادت او در سال 1024هَ . ق . / 1615 م . و