شکیفتنلغتنامه دهخداشکیفتن . [ ش ِ ت َ ] (مص ) شکیبیدن . شکیبایی داشتن . صبر کردن . تاب آوردن . تحمل کردن . (یادداشت مؤلف ). صبر کردن . (برهان ) (آنندراج ) (غیاث ). آرام گرفتن . (برهان ) : تو با تاج بر تخت نشکیفتی خرد را بدینگونه بفریفتی . ف
شکیفتنفرهنگ فارسی عمیدآرام و قرار گرفتن؛ شکیبیدن؛ صبر کردن: ◻︎ هیچ جانی به صبر ازو نشکیفت / هیچ عقلی به زیرکی نفریفت (سنائی: ۲۸). ◻︎ مرا پنج روز این پسر دل فریفت / ز مهرش چنانم که نتوان شکیفت (سعدی۱: ۱۱۱).
شکفتنلغتنامه دهخداشکفتن . [ ش ِ ک ِ ت َ ] (مص ) نگریستن با تعجب . || شگفت نمودن . متعجب شدن . حیران شدن . شگفتن . (ناظم الاطباء). تعجب نمودن . (برهان ). || آشفته گردیدن . (ناظم الاطباء).
شکفتنلغتنامه دهخداشکفتن . [ ش ِ ک ُ ت َ ] (مص ) واشدن غنچه ٔ گل . (برهان ). خندیدن گل . خندان شدن گل . واشدن . گشادن . شکفته شدن . (ناظم الاطباء). بشکفیدن . بازشدن غنچه . به حد گل رسیدن غنچه . صورت برگها گرفتن شکوفه . بازشدن . انفغار. ابتزال . مثل این است که این فعل و شکافتن یکی است چه هر دو ب
شکفتنلغتنامه دهخداشکفتن . [ ش ِ ک َت َ ] (مص ) شکافتن . کافتن . شکافته شدن . (ناظم الاطباء). || شکفته شدن . خندان گشتن : گل روی آن ترک چینی شکفت شمال آمد و راه میخانه رفت . نظامی .|| خم کردن . کج کردن . || تافتن . تاب دادن . || ناهم
شکفتنفرهنگ فارسی عمید۱. از هم باز شدن؛ شکفته شدن.۲. باز شدن غنچۀ گل یا شکوفۀ درخت.۳. [مجاز] شاد شدن؛ خوشحال شدن.
نشکیفتنلغتنامه دهخدانشکیفتن . [ ن َ ش َ ت َ / ن َ ت َ ] (مص منفی ) مقابل شکیفتن . رجوع به شکیفتن شود.
شگیفتنلغتنامه دهخداشگیفتن . [ ش ِ ت َ ] (مص ) شکیفتن . (فرهنگ لغات ولف ).صبر داشتن . تحمل داشتن . فارغ بودن . دل برداشتن . (یادداشت مؤلف ). تحمل کردن . مصابرت ورزیدن . صبر کردن . شکیبایی داشتن : آسیه را فرعون به زنی کرد... و یکزمان از وی نشگیفتی . (ترجمه ٔ تاریخ طبری بل
نشکیفتنلغتنامه دهخدانشکیفتن . [ ن َ ش َ ت َ / ن َ ت َ ] (مص منفی ) مقابل شکیفتن . رجوع به شکیفتن شود.