شیروالغتنامه دهخداشیروا. [ شیرْ ] (اِ مرکب ) شیربا و شله ای که از شیر و برنج سازند. (ناظم الاطباء). شیربرنج . شیربا.(یادداشت مؤلف ). و رجوع به شیربرنج و شیربا شود.
شیربرنجفرهنگ فارسی معین(بِ رِ) (اِمر.) 1 - شیربا، خوراکی که با شیر و برنج درست کنند. 2 - کنایه از: کسی که رنگ پوستش زیاد سفید باشد.
منغارلغتنامه دهخدامنغار. [ م ِ ] (ع ص ) گوسپند که بیرون آمدن شیر سرخ یا شیربا خون عادت وی باشد. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). رجوع به منغر شود.