شعفةلغتنامه دهخداشعفة. [ ش َ ع َ ف َ ] (ع اِ) شَعْفَة. سر کوه . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (مهذب الاسماء) (دهار) (از اقرب الموارد). || سر هر چیزی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). بالای هر چیزی . (از اقرب الموارد). ج ، شَعَف ، شُعوف ، شِعاف ، شَعَفات . (منتهی الارب ) (
شعفةلغتنامه دهخداشعفة. [ ش َ ف َ ] (ع اِ) شَعَفَة. باران نرم . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به شَعَفَة شود.
سحفةلغتنامه دهخداسحفة. [ س َ ف َ ] (ع اِ) پیه پشت . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). چربوی پشت گوسفند. (دهار). || پیه . (منتهی الارب ). || آواز دوشیدن شیر. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).
سحیفةلغتنامه دهخداسحیفة. [ س َ ف َ ] (ع اِ) باران سخت که زمین را رندد. (منتهی الارب ). باران که هر چه در راه آن باشد رندد. (اقرب الموارد). ج ، سحائف . || پیه پهنا که مابین توهای تهیگاه و مانند آن ملصق و پیوست است . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). ج ، سحائف . || پیه . (منتهی الارب ). ما قشرته
کاسه ٔ پهنلغتنامه دهخداکاسه ٔ پهن . [ س َ / س ِ ی ِ پ َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) صحفه . (ترجمان القرآن ).
قربیلغتنامه دهخداقربی . [ ق َ با ] (ع ص ) تأنیث قَرْبان . هر آوند نزدیک پُری رسیده . گویند: اِناء قربان و صحفة قربی . (منتهی الارب ).
