صرعی

sar'i

معنی

کسی که مبتلا به مرض صرع باشد؛ مصروع؛ صرع‌دار: ◻︎ بیهش نِیَم و چو بیهشان باشم / صرعی نِیَم و به صرعیان مانم (مسعودسعد: ۲۹۶).

مترادف

حملهای، غشی، مصروع

جست‌وجوی دقیق

صرعی

صرعی . [ ص َ ] (ص نسبی ) کسی که مرض صرع دارد. کسی که او را مرض صرع باشد. (غیاث ) (آنندراج ) : بیهش نیم و چو بیهشان باشم صرعی نیم وبصرعیان مانم . مسعودسعد.شیفتم چون خری که جو بیندیا چو صرعی که ماه نو بیند. <

صرعی

لغت‌نامه دهخدا

صرعی . [ ص َ ع َ ] (ع اِ) تثنیه ٔ صَرْع . صَرْعان .بامداد و شبانگاه : اتیته صَرْعَی ِ النهار؛ آمدم او را بامداد و شبانگاه . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).

صرعی

لغت‌نامه دهخدا

صرعی . [ ص َ عا ] (ع ص ، اِ) ج ِ صریع. انداختگان . افتادگان . (از منتهی الارب ).

صرعی

لغت‌نامه دهخدا

صرعی . [ ص ِ عا ] (ع اِ) کار. (منتهی الارب ). || انجام کار. (منتهی الارب ). حالت کارهای مردم : ما ادری هو علی ای ّ صرعی امره ای علی الاعطاء؛ ای لم یتبین لی امره علی الرد. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).

جست‌وجوی هم‌آوا

شره شره

لغت‌نامه دهخدا

شره شره . [ ش ِرْ رَ ش ِرْ رَ ] (ص مرکب ، ق مرکب ) در تداول عامه ، پاره پاره (جامه ). (یادداشت مؤلف ). شرمبه شرمبه . شرنبه شرنبه . لقمه لقمه . تکه تکه . رجوع به شرمبه شود.