صف

saf[f]

۱. آنچه با نظم‌و‌ترتیب در یک خط قرار گرفته باشد؛ رده؛ رج؛ ردیف؛ راسته.
۲. شصت‌ویکمین سورۀ قرآن کریم، مدنی، دارای ۱۴ آیه؛ حواریین.
⟨ صف بستن (کشیدن): (مصدر لازم) در یک ردیف قرار گرفتن: ◻︎ مهتران آمدند از پس‌و‌پیش / صف کشیدند بر مراتب خویش (نظامی۴: ۷۲۱).
⟨ صف زدن: (مصدر لازم) [قدیمی] = ⟨ صف بستن (کشیدن)
⟨ صفّ ‌نعال: [قدیمی] پایین مجلس و نزدیک کفش‌کن: ◻︎ بُوَد که صدرنشینان بارگاه قبول / نظر کنند به بیچارگان صفّ نعال؟ (سعدی۲: ۶۵۷).

خط، رج، رجه، رده، ردیف، رسته، طبقه، قطار، کلاس

رسته