صفوت

safvat

معنی

۱. خالص.
۲. پاکیزه و برگزیده.
⟨ صفوت آدمیان: پیغمبر اسلام.

مترادف

۱. برگزیدگی، نخبگی
۲. باصفا، بیآمیغ، خالص، ناب ≠ ناخالص

جست‌وجوی دقیق

صفوت

فرهنگ فارسی عمید

۱. خالص.۲. پاکیزه و برگزیده.&lang; صفوت آدمیان: پیغمبر اسلام.

صفوت

صفوت . [ ص َ وَ ] (ع اِ) صفوة. خالص و برگزیده ٔ چیزی : چون خاک و هوا را بشود رتبت و صفوت چون چرخ و زمین را بجهد راحت و آرام . مسعودسعد.چون ز راه صدق و صفوت نز من آید نز شماصدق بوذر داشتن یا عشق سلمان داشتن .<br

صفوت

فرهنگ فارسی معین

(صَ وَ) [ ع . صفوة ] 1 - (ص .) خالص ، ناب . 2 - برگزیده . 3 - (اِمص .) خلوص .

صفوت

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. برگزیدگی، نخبگی ۲. باصفا، بیآمیغ، خالص، ناب ≠ ناخالص

جست‌وجوی هم‌آوا

شفود

لغت‌نامه دهخدا

شفود. [ ش َ ] (ص ) هر چیز نهی شده در مذهب و نامشروع . (ناظم الاطباء). حرام که ضد حلال است . (از شعوری ج 2 ورق 119).

شفوت

لغت‌نامه دهخدا

شفوت . [ ش ِ ] (اِ) دیو به شکل انسان . (ناظم الاطباء). غول بیابانی . (از شعوری ج 2 ورق 141). || اهرمن . (ناظم الاطباء) (از شعوری ج 2 ورق 141

سفود

لغت‌نامه دهخدا

سفود. [ س َف ْ فو ] (ع اِ) میخ آهنین بریان کن و آن رابه فارسی باب زن خوانند. (منتهی الارب ). سیخ که آن راباب زن گویند. (آنندراج ) (غیاث ). میخ آهنی . (دهار). || چوب آتشکار. (منتهی الارب ) (آنندراج ).

علی صفوت

لغت‌نامه دهخدا

علی صفوت . [ ع َ ص َف ْ وَ ] (اِخ ) ابن محمد خربوطلی میقاتی . او راست : شموس الادلة فی بیان سمت القبلة، که در سال 1319 هَ . ق . پس از مرگ مؤلف به چاپ رسید. (از معجم المؤلفین از فهرس المؤلفین بالظاهریة).

صفوت پاشا

لغت‌نامه دهخدا

صفوت پاشا. [ ص َ وَ ] (اِخ ) یکی از وزرای بزرگ دوره ٔ سلطان عبدالحمیدخان است که به رتبه ٔ صدارت عظمی رسیده . پدر وی محمد خلوص آغا از مباشران و مدیر کلهای بعض قضاها بود. صفوت به سال 1230 در استانبول متولد شد و به سال <span class="hl" dir="ltr"

جست‌وجوی مشابه

علی صفوتی

لغت‌نامه دهخدا

علی صفوتی . [ع َ ی ِ ص َف ْ وَ ] (اِخ ) ابن احمد خیالی بن ابراهیم گلشنی . مشهور به صفوتی . وی صوفی و شاعر و از اهل طریقت بود و تصدی امور زاویه ٔ جده را در مصر بعهده داشت . و در سال 1005 هَ . ق . درگذشت . او را دیوان شعری است . (از معجم المؤل