صواب رایی

savābrāy(')i

درست‌فکری؛ نیکواندیشی؛ بخردی: ◻︎ ز آنجا که تو راست‌رهنمایی / نآید ز تو جز صواب‌رایی (نظامی۳: ۵۳۳).
⟨ صواب شمردن: (مصدر متعدی) [قدیمی]
۱. صواب دانستن.
۲. راست‌و‌درست انگاشتن.
۳. به مصلحت دانستن.