ضرام

zerām

معنی

۱. هیزم نازک، ریزه، سست، و نرم که با آن آتش روشن می‌کنند.
۲. هیزم افروخته.
۳. (اسم مصدر) زبانه کشیدن آتش.

جست‌وجوی دقیق

ضرام

فرهنگ فارسی عمید

۱. هیزم نازک، ریزه، سست، و نرم که با آن آتش روشن می‌کنند.۲. هیزم افروخته.۳. (اسم مصدر) زبانه کشیدن آتش.

ضرام

لغت‌نامه دهخدا

ضرام . [ ض ِ ] (ع اِ) درخت بطم . درخت کلنکور. (مهذب الاسماء).

ضرام

ضرام . [ ض ِ ] (ع اِ) هیزم ریزه . هیزم سست و نرم ، یا آنکه خدرک نباشد او را. (منتهی الارب ). هیزم . (مهذب الاسماء). هیزم افروخته . (منتهی الارب ). هیزم ریزه که بدان آتش افروزند، و بفارسی فروزینه گویند. (منتخب اللغات ). فروزینه . حصب . آتش افروزینه . (دهار). هیزم باریک و ریزه

جست‌وجوی هم‌آوا

درام دروم

لغت‌نامه دهخدا

درام دروم . [ دِ دُ ] (صوت ) در تداول عامه ، آواز موزیک . (یادداشت مرحوم دهخدا).

درام دریم

گویش مازنی

از اصوات – آواری دهل و سازهای ضربی – صدایی شبیه تنبک و طبل ...

درام

لغت‌نامه دهخدا

درام . [ دَ ] (اِخ ) از دیههای قاسان بوده است ، و در مورد تسمیه ٔ آن در تاریخ قم چنین آمده : و بعد از آن موضع درام ظاهر شد، و گفتند در انبر یعنی مجمع شعب پس از این جهت است آنرا درام نام کردند، و گویند که نام او در اصل درِ آرام بوده است یعنی در شادی ، پس تخفیف کردند و گفتند در

درام

لغت‌نامه دهخدا

درام . [ دَرْ را ] (اِخ ) از معظم قرای طارم علیا. (نزهة القلوب ج 3 ص 65). دهی است جزءدهستان طارم بالا بخش سیردان شهرستان زنجان ، واقع در77هزارگزی شمال باختری سیردان و سر راه

درام

لغت‌نامه دهخدا

درام . [ دَرْ را ] (ع ص ) زشت رفتار. (منتهی الارب ). قبیح و زشت در رفتار. (از اقرب الموارد). || (اِ) خارپشت . (منتهی الارب ). قنفذ. (اقرب الموارد).

جست‌وجوی مشابه

ضرامة

لغت‌نامه دهخدا

ضرامة. [ ض ِ م َ ] (ع اِ) ضِرام . رجوع به ضرام شود. || درخت حبةالخضراء که بفارسی بن گویند. (منتهی الارب ).

جست‌وجوی متن

حصب

لغت‌نامه دهخدا

حصب . [ ح َ ص َ ] (ع اِ) سنگ ریزه . || فروزینه . هیزم و فروزینه ٔ آتش از هرچه باشد. یا هیزم را حصب نگویند مادام که آتش وی افروخته نشود. (منتهی الارب ). گیره . آتش گیره . ضرام هیزم و آنچه بدان آتش افروزند. آنچه در آتش اندازند. هرچه بدان آتش افروخته شود. (غیاث ). پاره ٔ آتش . ض

حضب

لغت‌نامه دهخدا

حضب . [ ح َ ض َ / ح َ ] (ع اِ) حضب هیزم . (مهذب الاسماء). هیمه . چوب . || فروزینه ٔ آتش از هر چه باشد.وقود. هرچه در آتش اندازند تا افروخته شود. ضرام .

حرقة

لغت‌نامه دهخدا

حرقة. [ ح ُ ق َ ] (اِخ ) طائفه ای از جهینه از بنی ضرام . داستانی از یکی از افراد ایشان بنام شهاب بن جمرة در عیون الاخبار ابن قتیبة ج 1 ص 148 آمده است .

هام

لغت‌نامه دهخدا

هام . (ع اِ) ج ِ هامة، به معنی سر : اَری خلل الرماد و میض جمرو یوشک اَن یکون لها ضرام فان لم یطفها عقلاء قوم یکون وقودها جثث و هام .(از نامه ٔ نصربن سیار حاکم خراسان به مروان حمار آخرین خلیفه ٔ اموی راجع به ابومسلم خراسانی ). || است

چیله

لغت‌نامه دهخدا

چیله . [ ل َ / ل ِ ] (اِ) ریزه های هیمه . خاشاک . هیزم . هیزم ریزه . هیمه ٔ خرد. خرده های باریک و کوتاه هیزم . تریشه . تراشه ٔ ریز هیزم . فروزینه .چیزها که با آن آتش گیرانند. افروزه . ساقهای خشک گیاه و مانند آن که بعضی مرغان از آن لانه کنند.

جست‌وجوی هم‌آغاز

ضرامة

لغت‌نامه دهخدا

ضرامة. [ ض ِ م َ ] (ع اِ) ضِرام . رجوع به ضرام شود. || درخت حبةالخضراء که بفارسی بن گویند. (منتهی الارب ).

جست‌وجوی هم‌قافیه

اضرام

لغت‌نامه دهخدا

اضرام . [ اِ ] (ع مص ) فروزانیدن آتش . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). برآوروختن آتش . (تاج المصادر بیهقی ). تضریم . استضرام . (اقرب الموارد). مشتعل ساختن و برافروختن و زبانه دار کردن آتش . آتش فروزانیدن . و رجوع به تضریم و استضرام شود.

استضرام

لغت‌نامه دهخدا

استضرام . [ اِ ت ِ ] (ع مص ) افروختن آتش را. (منتهی الارب ).

درپیوند

بیشتر بدانید

ضرام

zerām

معنی

جست‌وجوی دقیق

فرهنگ فارسی عمید

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

گویش مازنی

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا