ضفدعلغتنامه دهخداضفدع . [ ض ِ دِ / ض َ دَ / ض ُ دَ / ض ِ دَ ] (ع اِ) غوک . (منتهی الارب ) (منتخب اللغات ) (دهار). چغز. (منتخب اللغات ). کزو. (مهذب الاسماء). بَزغ . (السامی فی الاسامی ) (مهذب
ضفدعلغتنامه دهخداضفدع . [ض ِ دِ ] (ع اِ) استخوانی است در شکم سم اسب . (منتهی الارب ). استخوان درون سم اسب . (مهذب الاسماء). استخوانی است که در میان سم فرس می باشد. (منتخب اللغات ).
ضفادیلغتنامه دهخداضفادی . [ ض َ ] (ع اِ) ج ِ ضِفْدِع ، ضَفْدَع ، ضُفْدَع ، ضِفْدَع . (منتهی الارب ).
ضفدعینلغتنامه دهخداضفدعین . [ ض ِ دَ ع َ ] (اِخ ) یکی [ ستاره ]که بر دنبال است (یعنی بر دنبال قیطس ) با آن یکی که بر دهان حوت جنوبی است ضفدعین خوانند، ای دو چغز.
ضفادیلغتنامه دهخداضفادی . [ ض َ ] (ع اِ) ج ِ ضِفْدِع ، ضَفْدَع ، ضُفْدَع ، ضِفْدَع . (منتهی الارب ).
ضفدعینلغتنامه دهخداضفدعین . [ ض ِ دَ ع َ ] (اِخ ) یکی [ ستاره ]که بر دنبال است (یعنی بر دنبال قیطس ) با آن یکی که بر دهان حوت جنوبی است ضفدعین خوانند، ای دو چغز.
دم الضفدعلغتنامه دهخدادم الضفدع . [ دَ مُض ْ ض َ دَ ] (ع اِ مرکب ) خون وزغ که به شیرازی بک گویند. (از اختیارات بدیعی ).
