ضملغتنامه دهخداضم . [ ض َم م ] (ع اِ) ضَمّه . پیش (حرکت ).«». اعراب در بر. (مهذب الاسماء). نام حرکت که آن راپیش گویند مگر در کلمه ٔ مبنی . و بدان که حرکت پیش را ضم از آن نامند که به ضم الشفتین یعنی فراهم آمدن هر دو لب حاصل می شود. (غیاث ) (آنندراج ) : ز ضم نهادند
ضملغتنامه دهخداضم . [ ض َم م / ض َ ] (از ع ، مص ) فراهم آوردن چیزی را بچیزی . (منتهی الارب ) (منتخب اللغات ). فراهم آوردن . (دهار). وا هم آوردن . (تاج المصادر) (زوزنی ). پیوستن : ضم کردن چیزی بچیزی ؛ اضافه کردن . افزودن . فزودن : قاض
ضملغتنامه دهخداضم . [ ض ِم م ] (ع اِ) ضِمام . بلای سخت (قال کأنه تصحیف و الصواب بالصاد المهملة). (منتهی الارب ).
بادگیر سپر جلوair dam, bumper air damواژههای مصوب فرهنگستانقطعهای در زیر سپر جلو که ضمن کاهش جریان هوا در زیر خودرو، باعث کاهش پسار و برار وارد بر خودرو میشود
دم دملغتنامه دهخدادم دم . [ دَ دَ ] (ص مرکب ، ق مرکب ) دمادم . دمبدم . به هر دم زدنی . (شرفنامه ٔ منیری ). رجوع به دمادم و دمبدم شود.
دم دملغتنامه دهخدادم دم . [ دُ دُ ] (اِ صوت ) آوای طبل و کوس و غیره . (یادداشت مؤلف ) : ظاهر از نغمه ٔ قمری همه کوکو شنوی حاصل از نوبت سلطان همه دم دم بینی .جمال الدین عبدالرزاق .
ضمرةلغتنامه دهخداضمرة. [ ض َ رَ ] (اِخ ) ابن ابی ضمرة تمیمی . یکی ازپانزده تن حکام عرب به جاهلیت . رجوع به حکام شود.
ضمرةلغتنامه دهخداضمرة. [ ض َ رَ ] (اِخ ) ابن ابی ضمرة تمیمی . یکی ازپانزده تن حکام عرب به جاهلیت . رجوع به حکام شود.
مهضملغتنامه دهخدامهضم . [ م ُ هََض ْ ض َ ] (ع ص ) کشح مهضم ؛تهیگاه باریک و نازک . (منتهی الارب ). || مزمار مهضم ؛ مزمار که از چند قطعه پیوسته کنند. (یادداشت مؤلف ) (از اقرب الموارد). رجوع به مهضمة شود.
جنضملغتنامه دهخداجنضم . [ ج ُ ض َ ] (ع ص ، اِ) جِضَم ّ است بمعنی کسی که دو پهلو و وسط وی کلفت و ضخیم باشد. (نشوءاللغة ص 124).
جهضملغتنامه دهخداجهضم . [ ج َ ض َ ] (ع ص ، اِ) بزرگ سر گردروی . (مهذب الاسماء). مرد بزرگ سر گردروی گشاده پهلو و فراخ سینه . || شیر و اسد. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).
خضملغتنامه دهخداخضم . [ خ َ ] (ع مص ) خائیدن . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (ازلسان العرب ) (از اقرب الموارد). || خوردن .(منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از اقرب الموارد). || خائیدن با قصای دندانها. || خوردن پری دهان . || خاص است بخوردن چیزی ترمانند خیار و جز آن . || بریدن (منتهی الارب )
خضملغتنامه دهخداخضم . [ خ َ ض َم م ] (ع ص ) مهتر بردبار بسیارعطا و خاص است بمردمان . ج ، خضمون . || (اِ) دریا. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از اقرب الموارد) . دریای عظیم . (المنجد).- بحر خضم ؛ دریای عظیم . (یادداشت بخط مؤلف ) : استخار