طراده

tarrāde

معنی

قایق؛ کرجی؛ زورق.

مترادف

۱. زورق، قایق
۲. کشتیتندرو
۳. رایت، درفش، پرچم، علم

جست‌وجوی دقیق

طراده

فرهنگ فارسی معین

(طَ رّ دِ) [ ع . طرادة ] 1 - (اِفا.) مؤنث طراد. 2 - (اِ.) کشتی تندرو. 3 - قایق ، زورق . 4 - علم ، درفش .

طراده

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. زورق، قایق ۲. کشتیتندرو ۳. رایت، درفش، پرچم، علم

جست‌وجوی هم‌آوا

تراده

لغت‌نامه دهخدا

تراده . [ ت َرْ را دَ / دِ ] (اِ) قایق و کرجی و گمی . (ناظم الاطباء). رجوع به طرادة شود.

تروده

لغت‌نامه دهخدا

تروده . [ ت َ دَ / دِ ] (اِ) توده و پشته و تپه . (ناظم الاطباء). || جفت و زوج و دوگانه . (ناظم الاطباء). مصحف ترووه است . رجوع به همین کلمه شود.

ثرودة

لغت‌نامه دهخدا

ثرودة. [ ث َ دَ ] (ع اِ) اشکنه . ترید. ثرید. ثرده .

تریادة

لغت‌نامه دهخدا

تریادة. [ ت ُ دَ ] (اِخ )قریه ای به یمن از مخلاف بعدان . (از معجم البلدان ).

تروده

لغت‌نامه دهخدا

تروده . [ ت َ دَ / دِ ] (اِخ )نام مزرعه ای در نزدیکی شهر کرمان . (ناظم الاطباء).

جست‌وجوی مشابه

طراده چی

لغت‌نامه دهخدا

طراده چی . [ طَرْ را دَ / دِ ] (اِ مرکب ) (از: طراده + چی ، مزید مؤخر ترکی ) آنکه طراده راند. راننده ٔ کرجی . قایق ران .

طراده کش

لغت‌نامه دهخدا

طراده کش . [ طَرْرا دَ / دِ ک َ / ک ِ ] (نف مرکب ) علمدار. بیرقدار.

طراده کش

فرهنگ فارسی معین

( ~ . کَ یا کِ) [ ع - فا. ] (ص فا.) علم دار.

جست‌وجوی متن

تراده

لغت‌نامه دهخدا

تراده . [ ت َرْ را دَ / دِ ] (اِ) قایق و کرجی و گمی . (ناظم الاطباء). رجوع به طرادة شود.

لتکا

لغت‌نامه دهخدا

لتکا. [ ل ُ ] (روسی ، اِ) (در تداول بعضی نقاط سواحل دریای خزر) قایق . کرجی . بلم . فقه . طراده . زورق . قارب . لتکه . غراب .

قایق

لغت‌نامه دهخدا

قایق . [ ی ِ ] (ترکی ، اِ) کشتی . (آنندراج ). کرجی . بلم . ناوچه . زورق . قُفَّه . طراده .لتکا. قارب . ترکیبات : قایق ران . قایق رانی . قایقچی .

بلم

لغت‌نامه دهخدا

بلم . [ ب َ ل َ ] (اِ) قسمی کرجی بی دیواره که از تیرهای بهم پیوسته کنند در خلیج فارس . نامی است که در جنوب به قایق دهند. (یادداشت مرحوم دهخدا). قایق . قُفّه . طَرّادة. زورق . کرجی . لتکا.

کرجی

کرجی . [ ک َ رَ ] (اِ) نوعی از کشتی خرد که برای حمل اسباب به کار برند. (آنندراج ). کشتی خرد و کوچک . (ناظم الاطباء). زورق . (ناظم الاطباء) (یادداشت مؤلف ). طَرّاده . لُتکا. بَلَم . قُفّه . غُراب . (یادداشت مؤلف ). رجوع به زورق شود.

جست‌وجوی هم‌آغاز

طراده چی

لغت‌نامه دهخدا

طراده چی . [ طَرْ را دَ / دِ ] (اِ مرکب ) (از: طراده + چی ، مزید مؤخر ترکی ) آنکه طراده راند. راننده ٔ کرجی . قایق ران .

طراده کش

لغت‌نامه دهخدا

طراده کش . [ طَرْرا دَ / دِ ک َ / ک ِ ] (نف مرکب ) علمدار. بیرقدار.

طراده کش

فرهنگ فارسی معین

( ~ . کَ یا کِ) [ ع - فا. ] (ص فا.) علم دار.

درپیوند

بیشتر بدانید

طراده

tarrāde

معنی

مترادف

جست‌وجوی دقیق

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی معین

فرهنگ مترادف و متضاد

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی معین

جست‌وجوی متن

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی معین