طرایفلغتنامه دهخداطرایف . [ طَ ی ِ ] (ع ص ، اِ) ج ِ طریفة. چیزهای لطیف و خوش . طرائف . || مالهای نو و تازه . (غیاث اللغات ). || میوه های نادر و غیر آن . (منتهی الارب ). هر شی ٔ نادر : ببردند سیصد شترسرخ موی طرایف بسی بود چینی بروی . فردوسی
طرایففرهنگ فارسی معین(طَ یِ) [ ع . ] (اِ.) 1 - چیزهای لطیف و خوش و پسندیده . 2 - مال های نو. ج . طریفه .
تعرفة مسافرpassenger traiffواژه‌های مصوب فرهنگستانفهرستی شامل کرایة مسافر و هزینة اضافه‌بار همراه با ذکر مسیر و مقررات و تسهیلات
تراولغتنامه دهخداتراو. [ ت َ ] (اِ) بمعنی تراوش است که از تراویدن و ترشح کردن باشد. (برهان ). ترشح و تراوش . (ناظم الاطباء). رجوع به تراوش و تراویدن و تَراب شود.
تراولغتنامه دهخداتراو. [ تْرا / ت ِ وِ ] (اِخ ) رودی در شمال آلمان که از لوبک می گذرد و وارد دریای بالتیک می شود و 112هزار گز طول دارد.
ترگائولغتنامه دهخداترگائو. [ ت ُ ] (اِخ ) شهری است در قسمت «ساکس » آلمان و بر کنار الب 17700 تن سکنه و کارخانه ٔ ماشینهای کشاورزی و کاغذسازی دارد. در آوریل سال 1945 م . آرتش روس و امریکا در این شهر با یکدیگر ملاقات کردند.
طرایفیلغتنامه دهخداطرایفی . [ طَ ی ِ ] (ص نسبی ) طرائفی . این لفظ نسبتی است که به فروشنده ٔ اشیای طرفه و نادر از قبیل اشیای زیبائی که از چوب و تخته و مانند آن بدقت میسازند داده شده ، همچنین فروشنده ٔ شراب طرفه و نادر را نیز طرائفی گویند. عین متن عبارت سمعانی برای مزید استبصار نقل میگردد: هذه ال
طرایف کشلغتنامه دهخداطرایف کش . [ طَ ی ِ ک َ / ک ِ ] (نف مرکب ) که طرایف کشد. حاملان طرایف : طبقهای بلور و خوانهای لعل طرایف کشان را بفرسود نعل .نظامی .
طرایف گرلغتنامه دهخداطرایف گر. [ طَ ی ِ گ َ] (ص مرکب ) ترتیب دهنده ٔ طرایف . طرایفی : گه معصفرپوش گردد گه طبرخون تن شودگاه دیباباف گردد گه طرایف گر شود.قطران (در وصف ِ آتش سده ).
معصفرپوشلغتنامه دهخدامعصفرپوش . [ م ُ ع َ ف َ ] (نف مرکب ) زرد. زردرنگ : گه معصفرپوش گردد گه طبرخون تن شودگاه دیباباف گردد گه طرایف گر شود.فرخی .
طرائفلغتنامه دهخداطرائف . [ طَ ءِ ] (ع ص ، اِ) طرایف . ج ِ طریفة. چیزهای لطیف و خوش . (آنندراج ). || مالهای نو. (آنندراج ) : بپذرفت چیزی که آورده بودطرائف بد و بدره و برده بود. فردوسی .ز چیزی که باشد طرائف بچین ز زرینه و اسب و ت
ساز مجلسلغتنامه دهخداساز مجلس . [ زِ م َ ل ِ ](ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) آلات و ظروف مجلس میگساری . آلات شرابخانه . ساز شراب . سرویس میگساری به اصطلاح امروزی : [ در شرابخانه ] چندان طرایف سازهای مجلس بزم دید همه مرصع... پس آنچه ساز مجلس بود زرین و سیمین در صندوقی نهاد. (سمک
دیبابافلغتنامه دهخدادیباباف . (نف مرکب ) بافنده ٔ دیبا. که شغل و یا حرفه ٔ او بافتن دیباست : شکوفه همچو شکاف است و میغ دیباباف مه و خورست همانا به باغ در صراف . ابوالمؤید بلخی .گه معصفرپوش گردد گه طبرخون تن شودگاه دیباباف گردد گه
تلکلغتنامه دهخداتلک . [ ت َ ] (اِ) سنگی است سپید براق و چون بر چیزی بمالند آتش آن را نسوزد و اگر حل گردد و مانند آب شود اکسیر شود... و صاحب مخزن الادویه گفته به سکون لام غلط است و بفتح لام است و گفته آن را به عربی کوکب الارض و عرق العروس و به سریانی فتح چشما و کوکبا ازعا نیز گویند و او را به
طرایفیلغتنامه دهخداطرایفی . [ طَ ی ِ ] (ص نسبی ) طرائفی . این لفظ نسبتی است که به فروشنده ٔ اشیای طرفه و نادر از قبیل اشیای زیبائی که از چوب و تخته و مانند آن بدقت میسازند داده شده ، همچنین فروشنده ٔ شراب طرفه و نادر را نیز طرائفی گویند. عین متن عبارت سمعانی برای مزید استبصار نقل میگردد: هذه ال
طرایف کشلغتنامه دهخداطرایف کش . [ طَ ی ِ ک َ / ک ِ ] (نف مرکب ) که طرایف کشد. حاملان طرایف : طبقهای بلور و خوانهای لعل طرایف کشان را بفرسود نعل .نظامی .
طرایف گرلغتنامه دهخداطرایف گر. [ طَ ی ِ گ َ] (ص مرکب ) ترتیب دهنده ٔ طرایف . طرایفی : گه معصفرپوش گردد گه طبرخون تن شودگاه دیباباف گردد گه طرایف گر شود.قطران (در وصف ِ آتش سده ).
