طربگاهلغتنامه دهخداطربگاه . [ طَ رَ ] (اِ مرکب ) طربخانه . طرب سرای . محل شادی . جایگاه طرب : خویشتن را زتنگنای دلم به طربگاه دل براندازد. عرفی (از آنندراج ).گوش مخالفش به طربگاه عافیت مغز فغان شنیده ز نی های استخوان .<p clas
تربهلغتنامه دهخداتربه . [ ت َ ب َ / ب ِ ] (اِ) ترب و تَرْبَک و ترف . کشک سیاه . (از فرهنگ رشیدی )(از انجمن آرا). رجوع به تربک و ترپک و ترپه شود.
ترئبةلغتنامه دهخداترئبة. [ ت َ ءِ ب َ ] (ع مص ) (از «رب ء») بردن و دور گردانیدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ). اذهاب . (اقرب الموارد) (المنجد).
تربئةلغتنامه دهخداتربئة. [ ت َ ب ِ ءَ ] (ع مص ) بردن کسی را و دور گردانیدن او را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). بردن و دورگردانیدن کسی را. (از اقرب الموارد) (از المنجد).
تربحلغتنامه دهخداتربح . [ ت َ رَب ْ ب ُ ] (ع مص ) سرگشته گردیدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). تحیر. (اقرب الموارد). || طلب ربح کردن . (از اقرب الموارد)( از المنجد): هو یتربح و یترقح . (اقرب الموارد).
تربچهلغتنامه دهخداتربچه . [ ت ُ رُ چ َ / چ ِ ] (اِ مصغر) ترب از قسم خردگونه ، و از آن پاره ای سپید و برخی سرخ باشد. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا).