طرفگیلغتنامه دهخداطرفگی . [ طُ ف َ / ف ِ ] (حامص ) بازیگری : شهید طرفگی خوی گلعذارانم صبا به مشهدم آردز لاله زار چراغ . سلطان علی بهی .کنند خال و خطت از برای بردن دل هزار طرفگی و صد هزار بوالعجب
ترفیلغتنامه دهخداترفی ٔ. [ ت َ ] (ع مص ) ترفیة. (منتهی الارب ). بالرفاء و البنین گفتن به آنکه زن گرفته بود: رفّاء المتزوج ترفئةً و ترفیئاً. (ناظم الاطباء). تهنیت گفتن بکسی . (المنجد): هَنّأه ُ فقال له بالرفاء و البنین ؛ ای بالالتئام و الاتفاق و استیلاد البنین ، و هو دعاء للمتأهل . (المنجد)
ترفیلغتنامه دهخداترفی . [ ت َ رَف ْ فی ] (ع مص ) ترفیة. (منتهی الارب ) . بالرفاء و البنین گفتن بطور دعا در زناشویی . (ازناظم الاطباء). رجوع به ترفیة و ترفئة و ترفی شود.
طرفیلغتنامه دهخداطرفی . [ طَ رَ ف َ ] (ع اِ) طرفین . دو طرف و بدین صورت در حال اضافه آورند، مانند: طرفی النقیض : بطرفی افراط و تفریط. (شمس قیس در المعجم ).
یک طرفیلغتنامه دهخدایک طرفی . [ ی َ / ی ِ طَ رَ ] (ص نسبی ) یک جهتی . یک سمتی . یک سویی . از یک جانب . || فیصله . حل و فصل .- یک طرفی شدن کار ؛ به نحوی پایان یافتن و یک رویه شدن .- یک طرفی کردن کار ؛ به نحو
طرفگیرفرهنگ فارسی عمید۱. طرفدار؛ جانبدار؛ حامی.۲. گوشهگیر: ◻︎ در طرَف شام یکی پیر بود / چون پری از خلق طرفگیر بود (نظامی۱: ۵۱).
شگرفانهلغتنامه دهخداشگرفانه . [ ش َ / ش ِ گ َ ن َ / ن ِ ] (ق ) به طرفگی . به نیکویی . به خوبی . (یادداشت مؤلف ) : با فلک از راه شگرفی درآی تات شگرفانه درافتد بپای . نظامی .<
طرفه ٔ بغدادلغتنامه دهخداطرفه ٔ بغداد. [ طُ ف َ ی ِ ب َ ] (اِخ ) نام مردی بازیگر، چون این قوم در بغداد [ که ] سرآمد هر شهر است [ بسیار بوده اند ] طرفه ٔ بغداد مشهور شده است . جلالای طباطبا نوشته : «از شوخی و طُرفگی یادی از طرفه ٔ بغداد میداد». و صاحب کشف اللغات ، بوالعجب را هم بمعنی استاد بازیگر بغدا
طرفگیرفرهنگ فارسی عمید۱. طرفدار؛ جانبدار؛ حامی.۲. گوشهگیر: ◻︎ در طرَف شام یکی پیر بود / چون پری از خلق طرفگیر بود (نظامی۱: ۵۱).