طرفینلغتنامه دهخداطرفین . [ طَ رَ ف َ ] (ع اِ) تثنیه ٔ طرف . دو طرف . دو کرانه . (فرهنگستان ).- کریم الطرفین ؛ نیک اصل از پدر و مادر. (مهذب الاسماء).|| دو طرف . دو حد. مقدمتین قیاس که مشترک بین آن دو نباشد.
ذوالطرفینلغتنامه دهخداذوالطرفین . [ ذُطْ طَ رَ ف َ ] (ع اِ مرکب ) نوعی مارسیاه که دو نیش دارد یکی بدهان و دیگری در دم و بهردو گزد و گزیده ٔ او زنده نماند. (از منتهی الارب ).
مقبول الطرفینلغتنامه دهخدامقبول الطرفین . [ م َ لُطْ طَ رَ ف َ ] (ع ص مرکب ) آنکه مورد قبول هر دو طرف باشد. آنکه هر دوسوی او را بپذیرند. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
نجیب الطرفینلغتنامه دهخدانجیب الطرفین . [ ن َ بُطْ طَ رَ ف َ ] (ع ص مرکب ) آنکه از طرف پدر و مادر هر دو گرامی نژاد باشد. (ناظم الاطباء).
اصیل الطرفینلغتنامه دهخدااصیل الطرفین . [ اَ لُطْ طَ رَ ف َ ] (ع ص مرکب ) آنکه از دو سوی ، پدر و مادر نجیب و اصیل باشد. کریم الطرفین . نجیب الطرفین . و رجوع به اصیل شود.
جایزالطرفینلغتنامه دهخداجایزالطرفین . [ ی ِ زُطْ طَ رَ ف َ ] (ع ص مرکب ) آنچه دو طرف آن در حکمی مساوی بود.