طلبهفرهنگ فارسی معین(طَ لَ بِ) [ ع . طلبة ] (اِ.) ج . طالب . 1 - دانشجوی علوم دینی . 2 - خواهندگان . 3 - دانش پژوهان .
تلبئةلغتنامه دهخداتلبئة. [ ت َ ب ِ ءَ] (ع مص ) فله خورانیدن ماده بچه را. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || فله فرود آوردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). یقال : لبأت الناقه ؛ اذا وقع اللباء فی ضرعها. || لبیک گفتن در حج . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (
تلبیحلغتنامه دهخداتلبیح . [ ت َ ] (ع مص ) پیر سالخورده شدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)
تلبیةلغتنامه دهخداتلبیة. [ ت َ ی َ ] (ع مص ) لبی بالحج تلبیة؛ لبیک گفتن در حج . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). لبیک گفتن حاجیان . (آنندراج ). گفتن لبیک اللهم لبیک . و بعضی تلبئة گویند.(از اقرب الموارد). رجوع به تلبئة شود : شها منم که ز شوق طواف مرقد توبجای تل
طلبةلغتنامه دهخداطلبة. [ طِ ب َ ] (ع اِمص ) بازجست . اسم است طلاب را. || (اِ) زن ِ خواسته . معشوقه ٔ مرد. || ام طلبة؛ عقاب . (منتهی الارب ).