عرن

'aran

معنی

مرضی که در پایین دست و پای چهارپایان پیدا می‌شود و موها می‌ریزد و ترکیدگی ایجاد می‌کند.

جست‌وجوی دقیق

عرن

لغت‌نامه دهخدا

عرن . [ ع ُ رُ ] (ع اِ) ج ِ عَرین . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به عرین شود. || ج ِ عرینة. (ناظم الاطباء). رجوع به عرینة شود.

عرن

فرهنگ فارسی عمید

مرضی که در پایین دست و پای چهارپایان پیدا می‌شود و موها می‌ریزد و ترکیدگی ایجاد می‌کند.

عرن

عرن . [ ع َ ] (ع مص ) «عران » نهادن بر بینی شتر. (از منتهی الارب ). برس اندر بینی شتر کردن . (تاج المصادر بیهقی ). برس در بینی شتر کردن . (المصادر زوزنی ). عرن البعیر؛ در بینی شتر «عران »چوب قرار داد. (از اقرب الموارد). || بدرد آمدن بینی از عران . (از منتهی الارب ). عُرن البع

عرن

لغت‌نامه دهخدا

عرن . [ ع َ ] (اِ) چیزی است در پهلوی دست و پای اسب نزدیک به زانو بمانند چرم می شود و روزبروز بلندتر می گردد. و عرب آن را اعظم السبق می گوید. بخور آن تب ربع را نافع است . (از برهان ).اسم عربی زوایدی است که در حوالی سم و زانوی اسب و شتر باشد. در مزاج و افعال مانند سم است . و سا

عرن

لغت‌نامه دهخدا

عرن . [ ع َ رَ ] (ع اِ) آب بسیار. (منتهی الارب ). غَمَر. (اقرب الموارد). || بوی طبیخ . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). عِرن . رجوع به عِرن شود. || دود. (منتهی الارب ). دخان . (اقرب الموارد). || درختی است که بدان پوست پیرایند. (منتهی الارب ). درختی است به وسیله ٔ آن دباغی کنند.

جست‌وجوی هم‌آوا

تاریخ‌گذاری پتاسیم‌ ـ ‌آرگون

potassium-argon dating

واژه‌های مصوب فرهنگستان

نوعی روش تاریخ‌گذاری ایزوتوپی برای تعیین قدمت صخره یا معدن با تشعشعات پتاسیم 40

حرن

لغت‌نامه دهخدا

حرن . [ ح َ ] (ع مص ) ندافی کردن پنبه را. || حرن در بیع؛ زیادت و کم نکردن در آن . (منتهی الارب ).

حرن

لغت‌نامه دهخدا

حرن . [ ح ُرْ رِ ] (اِخ ) شهری است بنزدیکی آمِد.

حرین

لغت‌نامه دهخدا

حرین . [ ح ُ ] (اِخ ) دهی است از دهستان بیلوار بخش مرکزی شهرستان کرمانشاهان در 31 هزارگزی خاور دیزگران و چهار هزارگزی جنوب شاهپورآباد. کوهستانی و سردسیر است . 395 تن سکنه ٔ شیعه ، کردی دارد. آب آن از زه آب رو

چهرن

لغت‌نامه دهخدا

چهرن . [ چ ِ رُ ] (اِخ ) دهی است از دهستان رابر بخش بافت شهرستان سیرجان . در 48 هزارگزی خاور بافت سر راه مالرو لاله زار به رابر واقع است ، 120 تن سکنه دارد.از چشمه آبیاری میشود. محصولش غلات و حبوبات و شغل اها

جست‌وجوی مشابه

عرنین

فرهنگ فارسی عمید

۱. (زیست‌شناسی) بینی.۲. (زیست‌شناسی) استخوان درشت بینی.۳. مهتر و شریف قوم.

عرنیة

لغت‌نامه دهخدا

عرنیة. [ ع ُ رَ نی ی َ ] (ع ص ) زن زناکار. || زن گنده ٔ تنومند. (ناظم الاطباء).

عرنجج

لغت‌نامه دهخدا

عرنجج . [ ع َ رَ ج َ ] (اِخ ) نام حمیربن سبا است ، و نون آن زائد باشد. (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).

عرنتن

لغت‌نامه دهخدا

عرنتن . [ ع َ رَ ت َ / ع َ رَ ت ِ / ع َ رَ ت ُ ] (ع اِ) یک نوع گیاهی است که بدان پوست پیرایند. (ناظم الاطباء).درختی است که به وسیله ٔ آن دباغی شود. (از اقرب الموارد). عَرتَن . عَرتون . رجوع به عرتن و عرتون شو

عرناس

لغت‌نامه دهخدا

عرناس . [ ع ِ ] (اِخ ) جایگاهی است در حمص . و در شعر ابوحصینة آمده است . (از معجم البلدان ).

جست‌وجوی متن

عظم السبق

لغت‌نامه دهخدا

عظم السبق . [ ] (ع اِ مرکب ) عرن است . (تحفه ٔ حکیم مؤمن ) (فهرست مخزن الادویه ).

عرون

لغت‌نامه دهخدا

عرون . [ ع َ ] (ع ص ) ستور کفیده و موی رفته دست و پا. و اسب «عرون »زده . (منتهی الارب ). ستور کفیده دست و پای و موی رفته . اسب «عرنة»زده . (ناظم الاطباء). دابه که به بیماری «عِران » دچار شده باشد. (از اقرب الموارد). و رجوع به عَرَن شود.

خرده گاه

لغت‌نامه دهخدا

خرده گاه . [ خ ُ دَ / دِ ] (اِ مرکب ) بندگاه سر دست و پای اسب و استر و خر و امثال آن باشدکه چدار و بخاو بر آن نهند و ریسمان بر آن بندند. (از برهان قاطع) (از آنندراج ). موضع بالای سم اسپ و استر و خر و امثال آن باشد که چدار و اشکیل بر آن بندند.

معطل

لغت‌نامه دهخدا

معطل . [ م ُ ع َطْ طَ] (ع ص ) زمین مرده ٔ هیچکاره . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). || زن که پیرایه بر وی نکنند. (مهذب الاسماء). بی پیرایه . (دهار). زن پیرایه از وی برکشیده . (از منتهی الارب ) (از محیط المحیط). و رجوع به تعطیل شود. || بیکار مانده و

عرین

لغت‌نامه دهخدا

عرین . [ ع َ ] (ع اِ) بیشه و درختستان که جای شیر و کفتار و گرگ و مار باشد. (منتهی الارب ). بیشه . (دهار). جایگاه شیر. آرامگاه شیر.خانه ٔ شیر. (زمخشری ). مأوای اسد و کفتار و گرگ و مار. (از اقرب الموارد). بیشه و صحرایی پردرخت ، و شیررا اکثر به آن نسبت کنند چنانکه گویند شیر عری

جست‌وجوی هم‌آغاز

عرنین

فرهنگ فارسی عمید

۱. (زیست‌شناسی) بینی.۲. (زیست‌شناسی) استخوان درشت بینی.۳. مهتر و شریف قوم.

عرنیة

لغت‌نامه دهخدا

عرنیة. [ ع ُ رَ نی ی َ ] (ع ص ) زن زناکار. || زن گنده ٔ تنومند. (ناظم الاطباء).

عرنجج

لغت‌نامه دهخدا

عرنجج . [ ع َ رَ ج َ ] (اِخ ) نام حمیربن سبا است ، و نون آن زائد باشد. (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).

عرنتن

لغت‌نامه دهخدا

عرناس

لغت‌نامه دهخدا

عرناس . [ ع ِ ] (اِخ ) جایگاهی است در حمص . و در شعر ابوحصینة آمده است . (از معجم البلدان ).

جست‌وجوی هم‌قافیه

معرن

لغت‌نامه دهخدا

معرن . [ م ُ ع َرْ رَ ] (ع ص ) رمح معرن ؛ نیزه ٔ سنان میخ دوز کرده بر عران وی یعنی چوب آن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). نیزه ٔ میخ دوز کرده . (ناظم الاطباء).

اعرن

لغت‌نامه دهخدا

اعرن . [ ] (اِ) ترکی است . یکبارگی . (از شرفنامه ٔ منیری ).

درپیوند

بیشتر بدانید

عرن

'aran

معنی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آوا

واژه‌های مصوب فرهنگستان

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

فرهنگ فارسی عمید

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آغاز

فرهنگ فارسی عمید

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا