لغتنامه دهخدا
عزلتیان . [ ع ُ ل َ ] (اِخ ) نام طایفه ای از صوفیه است . (یادداشت مرحوم دهخدا) : یکی رادیدم که چون مرغ می پرید، چون با او رسیدم گفتم صحبت عزلتیان را چون گذاشتی . (انیس الطالبین بخاری ). جماعتی از عزلتیان به عبادت حضرت ایشان آمدند. (انیس الطالبین ص <spa