عصفر

'osfor

معنی

۱. (زیست‌شناسی) = کاجیره
۲. رنگ زرد که با آن جامه را رنگ می‌کنند.

جست‌وجوی دقیق

عصفر

فرهنگ فارسی عمید

۱. (زیست‌شناسی) = کاجیره۲. رنگ زرد که با آن جامه را رنگ می‌کنند.

عصفر

لغت‌نامه دهخدا

عصفر. [ ع ُ ف ُ ] (ع اِ) گیاهی است که گوشت درشت را زرد و نرم سازد، و تخم آن را قرطم نامند. (منتهی الارب ). نباتی است که گوشت رانرم میکند، و آن را بهرمان نیز نامند و تخم آن قرطم است . (از اقرب الموارد). گل کاجیره که به هندی کسنبه گویند، و جامه ای که به رنگ آن سرخ شود، آن را مع

جست‌وجوی هم‌آوا

اصفر

لغت‌نامه دهخدا

اصفر. [ اَ ف َ ] (اِخ ) (بنو، یا بنی ...) بنوالاصفر روم . ملوک روم . اولاد اصفربن روم بن عیصوبن اسحاق . یا آنکه صنفی از حبش بر ایشان غالب آمدند پس با زنان آنها جماع کردند و اولاد آنها زردرنگ پیدا شد. (منتهی الارب ). رومیها که صنفی از حبش بر ایشان غالب آمده و با زنان آنها جماع

اصفر

لغت‌نامه دهخدا

اصفر. [ اَ ف َ ] (اِخ ) (دولت بنی اصفر) نام دولت خاندان اصفر تغلبی است که در اواخر قرن چهارم هجری در بحرین و احسا تأسیس گردید. (از قاموس الاعلام ترکی ). و رجوع به اصفر تغلبی و بنی اصفر شود.

اصفر

لغت‌نامه دهخدا

اصفر. [ اَ ف َ ] (اِخ ) (نهر...) این نام را ملتهای عربی زبان کنونی بر رود زرد یا رود هوانگ هو اطلاق می کنند که طول آن 4000 کیلومتر است و از فلات تبت سرچشمه می گیرد و پس از مشروب ساختن چین شمالی به خلیج چین شمالی فرومیرود. (از اعلام المنجد). ن

اصفر

لغت‌نامه دهخدا

اصفر. [ اَ ف َ ] (اِخ ) ابن عبدالرحمن ثعلبی صفری ، منسوب به صفریة واز علمای آن فرقه بود که از فرق خوارج بشمار می رفتند. وی از اخوال طوق بن مالک بود و در زمره ٔ خطیبان و فقیهان و عالمان صفریه بشمار میرفت . (از البیان و التبیین ج 1 ص <span clas

اصفر

لغت‌نامه دهخدا

اصفر. [ اَ ف َ ] (اِخ ) برحسب روایات مورخان قدیم نام یکی از نیاهای اسکندر رومی یا ذوالقرنین بود چنانکه ابن البلخی نسبت وی را بدینسان آورده است : فیلقوس بن مصریم بن هرمس بن هردس بن میطون بن رومی بن لیطی بن یونان بن نافت بن نوبه بن سرجون بن رومیةبن بریطبن نوفیل بن روم بن الاصفر

جست‌وجوی مشابه

عصفرة

لغت‌نامه دهخدا

عصفرة. [ ع َ ف َ رَ ] (ع مص ) رنگ کردن جامه را به عصفر. (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). و چنین جامه ای را معصفر گویند. (از اقرب الموارد).

عصفری

لغت‌نامه دهخدا

عصفری . [ ع ُ ف ُ ] (اِخ ) خلیفةبن خیاطبن خلیفه ٔ شیبانی عصفری بصری ، مکنی به ابوعمر و مشهور به شباب . محدث و نسابه و اخباری بود و به سال 240 هَ .ق . درگذشت . او را کتاب تاریخی است در ده جزء، و کتاب الطبقات در هشت جزء. (از الاعلام زرکلی از تذ

عصفری

لغت‌نامه دهخدا

عصفری . [ ع ُ ف ُ ] (اِخ ) نام اسب محمدبن یوسف برادر حجاج است که از نسل حرون بوده است . (از منتهی الارب ).

جست‌وجوی متن

ترباض

لغت‌نامه دهخدا

ترباض . [ ت ِ ] (ع اِ) عصفر. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). کافشه و عصفر. (ناظم الاطباء).

مریق

لغت‌نامه دهخدا

مریق . [ م ُرْ رَ ] (ع اِ) حب عصفر. (از اقرب الموارد). گیاهی است که آن را عصفر خریض خوانند. (منتهی الارب ). عصفر. (الفاظ الادویه ). اخریض . (فهرست مخزن الادویه ). بهرمان . بهرم . (ابن البیطار). خریع. کاویشه . کافشه . کاژیره .

کسبنا

لغت‌نامه دهخدا

کسبنا. [ ] (اِ) اسم هندی عصفر است . (فهرست مخزن الادویه ).

تافغا

لغت‌نامه دهخدا

تافغا. (معرب ، اِ) تافغیت . خِرّیع. قرطم . عصفر. رجوع به تافغیت شود.

بهرم

لغت‌نامه دهخدا

بهرم . [ ب َ رَ ] (اِ) عُصْفُر. (از ذیل اقرب الموارد). بهرمان . عصفر. احریض . (ابن البیطار). عصفر است که گل کاجیره باشد. (منتهی الارب ) (آنندراج ). گل کاجیره . (ناظم الاطباء). اسم فارسی گل عصفر است . (فهرست مخزن الادویه ) (تحفه ٔ حکیم مؤمن ). گل کاجیره . بهرمان . (الجماهر بی

جست‌وجوی هم‌آغاز

عصفرة

لغت‌نامه دهخدا

عصفرة. [ ع َ ف َ رَ ] (ع مص ) رنگ کردن جامه را به عصفر. (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). و چنین جامه ای را معصفر گویند. (از اقرب الموارد).

عصفری

لغت‌نامه دهخدا

عصفری . [ ع ُ ف ُ ] (اِخ ) خلیفةبن خیاطبن خلیفه ٔ شیبانی عصفری بصری ، مکنی به ابوعمر و مشهور به شباب . محدث و نسابه و اخباری بود و به سال 240 هَ .ق . درگذشت . او را کتاب تاریخی است در ده جزء، و کتاب الطبقات در هشت جزء. (از الاعلام زرکلی از تذ

عصفری

لغت‌نامه دهخدا

عصفری . [ ع ُ ف ُ ] (اِخ ) نام اسب محمدبن یوسف برادر حجاج است که از نسل حرون بوده است . (از منتهی الارب ).

جست‌وجوی هم‌قافیه

حب العصفر

لغت‌نامه دهخدا

حب العصفر. [ ح َب ْ بُل ْ ع ُ ف ُ ] (ع اِ مرکب ) قرطم . تخم کاجیره . خسک دانه .

آل معصفر

لغت‌نامه دهخدا

آل معصفر. [ م ُ ع َ ف َ ] (اِ مرکب ) قسمی ماهی درم دار. || سرخ نیم رنگ .

معصفر

لغت‌نامه دهخدا

معصفر. [ م ُ ع َ ف َ ] (ع ص ، اِ) چیزی که به گل کاجیره آن را رنگ کرده باشند، چه عُصفُر گل کاجیره است . (غیاث ) (آنندراج ). رنگ کرده به عصفر. به کاژیره (گل کافشه ) رنگ کرده . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). به عصفر زرد یا سرخ شده .- ثوب معصفر ؛ جامه به

تعصفر

لغت‌نامه دهخدا

تعصفر. [ ت َ ع َ ف ُ ] (ع مص ) رنگ گرفتن جامه به عصفر. || کج شدن گردن و مایل گردیدن . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (آنندراج ) (از اقرب الموارد).

معصفر

فرهنگ فارسی عمید

۱. زرد‌رنگ.۲. جامۀ زردرنگ.۳. هر‌چیزی که آن را با گل کاجیره یا چیز دیگر به رنگ زرد درآورده باشند.

ترجمه مقاله