عظمةلغتنامه دهخداعظمة. [ ع َ ظَ م َ ] (ع اِمص ) بزرگی و کبر. (منتهی الارب ) (دهار). بزرگ شدن . (المصادر زوزنی ) (تاج المصادر بیهقی ) (دهار). کبر. (اقرب الموارد). || ناز و گردنکشی و نخوت . (منتهی الارب ). تکبر. (دهار). نخوت و زهو. (اقرب الموارد). || عظمة اﷲ؛ بزرگواری خداوند متعال . (از ناظم ال
عظمةلغتنامه دهخداعظمة. [ ع َ ظِ م َ ] (ع ص ) زن آزمند نره ٔ بزرگ . (منتهی الارب ). زنی که آزمند نره ٔ بزرگ و حریص بر آن باشد. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد به نقل از تاج ).
عظمةلغتنامه دهخداعظمة. [ ع َ م َ ] (اِخ ) یوسف بن ابراهیم بن عبدالرحمان ، ملقب به عظمة. از شهیدان استقلال سوریه . به سال 1301 هَ .ق . در دمشق متولد شد و فنون جنگ را در آستانه آموخت و با رتبه ٔ «یوزباشی » فارغ التحصیل گشت . پس از جنگ بین المللی اول از همراهان
حجمةلغتنامه دهخداحجمة. [ ح َ ج َ م َ ] (ع اِ) بادریسه . || بادریسه ٔ پستان . (مهذب الاسماء) (بحر الجواهر). ج ، حجمات .
معظمةلغتنامه دهخدامعظمة. [ م ُ ظَ م َ ] (ع اِ) سختی سخت . (منتهی الارب ) (آنندراج ). سختی سخت و بلای نازل سخت . (ناظم الاطباء). بلای سخت . (از اقرب الموارد).
العظمةلغتنامه دهخداالعظمة. [ اَ ع َظَ م َ ت ُ لِل ْ لاه ] (ع جمله ٔ اسمیه ) بزرگواری خدایراست . رجوع به عظمت شود.