لغتنامه دهخدا
عفیر. [ ع َ ] (ع ص ، اِ) گوشت به آفتاب خشک کرده بر ریگ تفسان . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || پست شورانیده بی شیرینی ، یا پِست ناشورانیده . (منتهی الارب ). «سویق » و قاووت که با «ادام » مخلوط نباشد. (از اقرب الموارد). || نان بی نان خورش . (منتهی الارب ). خبز عفیر؛ نان ب