علانیه

'alāniy[y]e

معنی

۱. ظاهر شدن؛ هویدا شدن؛ آشکار شدن.
۲. (اسم) [مقابلِ سر] آشکارگی؛ آشکارا؛ آشکار.

جست‌وجوی دقیق

علانیه

فرهنگ فارسی عمید

۱. ظاهر شدن؛ هویدا شدن؛ آشکار شدن.۲. (اسم) [مقابلِ سر] آشکارگی؛ آشکارا؛ آشکار.

علانیه

فرهنگ فارسی معین

(عَ یِ) [ ع . علانیة ] 1 - (مص ل .) ظاهر شدن ، آشکار گشتن . 2 - (اِ.) آشکار، ظاهر.

جست‌وجوی هم‌آوا

علونة

لغت‌نامه دهخدا

علونة. [ ع َل ْ وَ ن َ ] (ع مص ) عنوان کردن کتاب و دیباچه نوشتن بر آن . (از ناظم الاطباء). رجوع به عِلوان شود: علونت الکتاب ؛ بر کتاب عنوان گذاردم . (از لسان العرب ).

علانة

لغت‌نامه دهخدا

علانة. [ ع َل ْ لا ن َ ] (اِخ ) شهر یا قلعه ای است در نواحی ذمار در یمن . (معجم البلدان ).

آلونه

لغت‌نامه دهخدا

آلونه . [ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) مخفف آلگونه . غازه . سرخی .

آلگونه

لغت‌نامه دهخدا

آلگونه . [ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) آلغونه . سرخی که زنان درروی مالند زینت را. سرخه . غازه . سرخاب : آن بناگوش کز صفا گوئی برکشیده ست آلگونه بسیم .شهید.

هلیانه

لغت‌نامه دهخدا

هلیانه . [ هََ ل ْ ن َ / ن ِ ] (اِ) شاهترج . (مخزن الادویه ). نام دارویی است که آن را شاهتره گویند. خارش و جرب را نافع است . (برهان ).

جست‌وجوی مشابه

علانیه کردن

لغت‌نامه دهخدا

علانیه کردن . [ ع َ ی َ / ی ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) ظاهرو آشکار کردن . کاری را برملا کردن . (ناظم الاطباء).

طاهر سر و علانیه

طاهر سر و علانیه . [ هَِ رِ س ِرْ رُ ع َ ی َ / ی ِ ] (ص مرکب ، اِ مرکب ) کسی باشد که در ایفای حقوق حق و خلق ، برای آنکه مراعات هر دو جانب را کرده باشد، سعی و کوشش بلیغ مرعی دارد. کذا فی اصطلاحات الصوفیه . (کشاف اصطلاحات الفنون ). کسی که حقوق

جست‌وجوی متن

جاهب

لغت‌نامه دهخدا

جاهب . [ هَِ ] (ع ص ، ق ) علانیه . اتاه جاهباً و جاهیا؛ آمد او را علانیه . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).

بدح

لغت‌نامه دهخدا

بدح . [ ب َ ] (ع اِ) نوعی ازماهی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از معجم متن اللغة). || علانیة. (آنندراج ) (معجم متن اللغة): فعل فلان کذا بدحاً؛ علانیه کرد فلان آن کار را. (ناظم الاطباء). قطعه بدحاً؛ ای علانیةً. (منتهی الارب ).

علانیة

لغت‌نامه دهخدا

علانیة. [ ع َ ی َ ] (ع مص ، اِمص ) ظاهر و هویدا شدن و انتشار یافتن . (از اقرب الموارد). آشکارگی . خلاف سرّ. (منتهی الارب ). || آشکارا و هویدا. (ناظم الاطباء) : در سر و در علانیه کردم گناه و داشت از سرّ و از علانیه ٔ من خبر خبیر. <p class="a