عموم

'omum

۱. همه؛ همگی.
۲. (اسم مصدر) [قدیمی] شامل شدن؛ فراگرفتن؛ همه را فراگرفتن.

تمام، جمیع، عامه، کافه، کل، همگان، همه

همگان