عنبرآلودلغتنامه دهخداعنبرآلود. [ عَم ْ ب َ ] (ن مف مرکب ) مخفف عنبرآلوده . هر چیز آلوده به عنبر. (ناظم الاطباء) : فروغ شمعهای عنبرآلودبهشتی بوداز آتش ، باغی از دود. نظامی .اجابت هاست در طالع دعای دامن شب رایکی صد شد امید من ز خط عن
عنبرآلودهلغتنامه دهخداعنبرآلوده . [ عَم ْ ب َ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) هر چیز آلوده و آمیخته به عنبر. رجوع به عنبرآلود شود.
عنبرپوشلغتنامه دهخداعنبرپوش . [ عَم ْ ب َ ] (ن مف مرکب ) عنبرپوشیده . آلوده به عنبر. عنبرآلود : عطسه مغز نافه را خالی کند از بوی مشک آستین چون برفشاند زلف عنبرپوش او.صائب (از آنندراج ).
معنبر ساختنلغتنامه دهخدامعنبر ساختن . [ م ُ عَم ْ ب َ ت َ ] (مص مرکب ) عنبرآلود کردن . به عنبر آغشتن . خوشبو کردن : خاک مجلس بود خاقانی به بوی جرعه ای هم به بوی جرعه فرقش را معنبر ساختم .خاقانی .
زراندود کردنلغتنامه دهخدازراندود کردن . [ زَ اَ دو ک َ دَ ] (مص مرکب ) زر اندودن . تذهیب کردن . مذهب ساختن . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). تذهیب . (دهار) (تاج المصادر بیهقی ): مجازاً به رنگ زر ساختن چیزی را. زردرنگ ساختن : به لب خاک را عنبرآلود کردزمین را به چهره زراندود
گنبدلغتنامه دهخداگنبد. [ گُم ْ ب َ ] (اِ) پهلوی گومبت (گنبد، قبه ) در تهران و اراک (سلطان آباد) گنبذ، معرب آن «جنبذ» معجم البلدان در «جنبذ» و «جنبذه » اصلاً از آرامی و سریانی مأخوذ است . (حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ). نوعی از عمارت باشد مدور که از خشت و گل و آجر پوشند. (برهان ) (آنندراج ). لف
عنبرآلودهلغتنامه دهخداعنبرآلوده . [ عَم ْ ب َ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) هر چیز آلوده و آمیخته به عنبر. رجوع به عنبرآلود شود.