عوسج

'o[w]saj

معنی

گیاهی خاردار با گل‌هایی به رنگ‌های مختلف و میوه‌ای گرد و سرخ‌رنگ؛ خفجه.

جست‌وجوی دقیق

عوسج

فرهنگ فارسی عمید

گیاهی خاردار با گل‌هایی به رنگ‌های مختلف و میوه‌ای گرد و سرخ‌رنگ؛ خفجه.

عوسج

لغت‌نامه دهخدا

عوسج . [ ع َ س َ ] (اِخ ) جایگاهی است در یمامة. (از معجم البلدان ).

عوسج

عوسج . [ ع َ س َ ] (ع اِ) ج ِ عوسجة. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). رجوع به عوسجة شود. || نوعی از خاربن . (ناظم الاطباء). خاردرخت . (فرهنگ فارسی معین ). || نوعی از علیق باشد، و آن درختی است که برگ آن را بپزند و در خضاب به کار برند. (برهان قاطع) (آنندراج ). از درختان خاردار

عوسج

فرهنگ فارسی معین

(عَ یا عُ سَ) [ ع . ] (اِ.) خار درخت .

جست‌وجوی هم‌آوا

عوسج اسود

لغت‌نامه دهخدا

عوسج اسود. [ ع َ س َ ج ِ اَس ْ وَ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) درختچه ای است از تیره ٔ عناب ها به ارتفاع 3 تا 4 متر، دارای شاخه های بدون خار (بدین وسیله از عناب و نرپرن تمیز داده میشود). این گیاه در غالب نواحی م

پوشش آشیانه،پوشش لانه

nesting cover

واژه‌های مصوب فرهنگستان

پوشش گیاهی که آشیانه‌گاه را از مزاحمت پرندگان متجاوز محفوظ نگاه می‌دارد

پوشش

لغت‌نامه دهخدا

پوشش . [ ش ِ ] (اِمص ) اسم مصدر از پوشیدن . عمل پوشیدن : هریک برگی از درختان بهشت برخود نهادند و بدان پوشش کردند. (قصص الأنبیاء ص 19). || (اِ) ستر. حجاب . غطاء. ساتر. || کنف . زی .ذَرَاً. کنیف . (منتهی الارب ). ملاح .

وسج

لغت‌نامه دهخدا

وسج . [ وُ س ُ ] (ع اِ) ج ِ وساج . (المنجد). رجوع به وساج شود. || ج ِ وسوج . (اقرب الموارد). رجوع به وسوج شود.

وسیج

لغت‌نامه دهخدا

وسیج . [ وَ ] (اِخ ) از نواحی ترکستان است به ماوراءالنهر. (منتهی الارب ) (انجمن آرا) (آنندراج ) (معجم البلدان ) (سمعانی ). قریه ای است نزدیک فاراب و محمدبن محمد طرخان فارابی از مردم آنجا است .

جست‌وجوی مشابه

عوسجة

لغت‌نامه دهخدا

عوسجة. [ ع َ س َ ج َ ] (اِخ ) کانی است مر نقره را. (منتهی الارب ). ازمعادن نقره است در بلاد باهله . (از معجم البلدان ).

عوسجة

لغت‌نامه دهخدا

عوسجة. [ ع َ س َ ج َ ] (اِخ ) موضعی است به یمن . (منتهی الارب ).

عوسجة

لغت‌نامه دهخدا

عوسجة. [ ع َ س َج َ ] (ع اِ) خاربنی است . ج ، عَوسَج . (منتهی الارب ). واحد عوسج . (از اقرب الموارد). رجوع به عوسج شود. || شَوکَل ، که نوعی از خار است . (ازمنتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). رجوع به شوکل شود.

عوسجی

لغت‌نامه دهخدا

عوسجی . [ ع َ س َ جی ی ] (ص نسبی ) انتسابی است به عوسجةکه نام جد محمدبن جعفربن احمدبن عوسجه ٔ بغدادی عوسجی است . (از اللباب فی تهذیب الانساب ).

عوسج اسود

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

خفچه

فرهنگ فارسی عمید

= عوسج

شیبا طلحا

لغت‌نامه دهخدا

شیبا طلحا. [ ] (اِ) به سریانی عوسج است . (فهرست مخزن الادویه ). رجوع به عوسج شود.

قمبرونس

لغت‌نامه دهخدا

قمبرونس . [ ق َ رُ ن ُ ] (معرب ، اِ) نامی است که مردم اسپانیا به عوسج دهند. (یادداشت مؤلف ). رجوع به عوسج شود.

دیوخار

فرهنگ فارسی عمید

درخت پرخار؛ بوتۀ بزرگ خاردار؛ عوسج.

اطد

لغت‌نامه دهخدا

اطد. [ اَ طَ ] (ع اِ) شاخهای عوسج و آن نوعی از درختهای خاردار است . (منتهی الارب ) (آنندراج ). شاخه های عوسج که نوعی از درخت خاردار است . (ناظم الاطباء).

جست‌وجوی هم‌آغاز

عوسج اسود

لغت‌نامه دهخدا

عوسجة

لغت‌نامه دهخدا

عوسجة. [ ع َ س َ ج َ ] (اِخ ) کانی است مر نقره را. (منتهی الارب ). ازمعادن نقره است در بلاد باهله . (از معجم البلدان ).

عوسجة

لغت‌نامه دهخدا

عوسجة. [ ع َ س َ ج َ ] (اِخ ) موضعی است به یمن . (منتهی الارب ).

عوسجة

لغت‌نامه دهخدا

عوسجی

لغت‌نامه دهخدا

درپیوند

بیشتر بدانید

عوسج

'o[w]saj

معنی

جست‌وجوی دقیق

فرهنگ فارسی عمید

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی معین

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

واژه‌های مصوب فرهنگستان

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

فرهنگ فارسی عمید

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا