غبین

qabin

معنی

۱. ضعیف‌الرٲی؛ سست‌رٲی؛ سست‌خرد.
۲. فریب‌خورده در معامله؛ مغبون.
۳. (اسم) ضرر‌وزیان: ◻︎ هر که با سلطان شود او همنشین / بر درش‌بودن بُوَد عیب‌و‌غبین(مولوی).

جست‌وجوی دقیق

غبین

فرهنگ فارسی عمید

۱. ضعیف‌الرٲی؛ سست‌رٲی؛ سست‌خرد.۲. فریب‌خورده در معامله؛ مغبون.۳. (اسم) ضرر‌وزیان: ◻︎ هر که با سلطان شود او همنشین / بر درش‌بودن بُوَد عیب‌و‌غبین(مولوی).

غبین

لغت‌نامه دهخدا

غبین . [ غ َ ] (ع ص ) سست خرد. گول . (منتهی الارب ). ضعیف رای . (آنندراج ) (غیاث اللغات ) (دهار) (اقرب الموارد).- غبین الرأی ؛ سست رأی .- غبین العقل ؛ سست عقل . || (اِ) غبن و زیان و فسوس :

غبین

فرهنگ فارسی معین

(غَ) [ ع . ] 1 - (ص .) فریب خوردگی در خرید و معامله . 2 - (اِ.) زیان .

جست‌وجوی هم‌آوا

غبن

لغت‌نامه دهخدا

غبن . [ غ ُ ] (ع اِمص ) سرخوردگی . واخوردگی و اندوه .

غبن

فرهنگ فارسی عمید

۱. (حقوق، فقه) خدعه‌ کردن و چیره شدن در معامله؛ فریب دادن کسی در خرید‌و‌فروش.۲. (اسم) زیان در خرید‌و‌فروش.۳. (اسم) [قدیمی] ضرروزیان.&lang; غبن ‌فاحش: (حقوق) زیان آشکار و بسیار در خریدن چیزی.&lang; غبن کشیدن: (مصدر لازم) [قدیمی] متضرر شدن.

غبن

لغت‌نامه دهخدا

غبن . [ غ َ ] (ع مص ) زیان آوردن بر کسی در بیع. (منتهی الارب ). زیان آوردن بر کسی در بیع و شراء.(کشاف اصطلاحات الفنون ). زیان آوردن بر کسی در بیع وشراء و فریفتن . (مصادر زوزنی ). || زیان یافتن در خرید و فروخت . (آنندراج ) (غیاث اللغات ). با لفظ کشیدن مستعمل . (آنندراج ). || ف

غبن

لغت‌نامه دهخدا

غبن . [ غ َ ب َ ] (ع مص ) زیان آوردن بر کسی در بیع. (منتهی الارب ). فریب دادن و غلبه یافتن بر کسی در بیع و شراء. (اقرب الموارد). رجوع به غَبن شود. || فراموش کردن و درگذاشتن و غلط کردن در چیزی . (منتهی الارب ). سستی و فراموشی . (شرح قاموس ): غبن غَبَناً؛ یعنی فراموش کرد او را

غبن

دیکشنری فارسی به عربی

اذي

جست‌وجوی مشابه

غبینه

فرهنگ فارسی عمید

۱. فریب.۲. فریب‌خوردگی در معامله.۳. (اسم) زیان؛ نقصان.

غبینة

لغت‌نامه دهخدا

غبینة. [ غ َ ن َ ] (ع اِمص ) نقصانی . بیخردی . (منتهی الارب ) (آنندراج ). || فریب . || فریب خوری در خرید. (منتهی الارب ). فریب خوری در خرید و فروخت . (آنندراج ). || به معنی غبن : چشمی که جز به روی تو برمیکنم خطاست وآن دم که بی تو میگذرانم غبینه

خسار و غبین

لغت‌نامه دهخدا

خسار و غبین . [ خ َ رُ غ َ ] (ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) ضرر و زیان . (یادداشت بخط مؤلف ) : گفت مولع گشته این مفتون بر این بیخبر کین چه خسارست و غبین .مولوی (مثنوی چ نیکلسون ج 30 ص <span clas

جست‌وجوی متن

شستن

لغت‌نامه دهخدا

شستن . [ ش ِ / ش َ ت َ ] (مص ) نشستن و جلوس کردن .(ناظم الاطباء). مخفف نشستن . (آنندراج ) : ایستاده نماز راست مقیم شسته در ذکر حی دادگر است . (از المعجم ).هرگز نشود دامن زایر به در

هبار

لغت‌نامه دهخدا

هبار. [ هََ ب ْ با ] (اِخ ) ابن الاسودبن مطلب بن اسدبن عبدالعزی بن قصی القرشی الاسدی . مادرش فاخته دختر عامربن قرظة. از شعرای دوره ٔ جاهلیت عرب که اسلام را درک کرد و اسلام آورد و در سلک صحابه درآمد. وی جد سلسله ٔ هباریان ، پادشاهان هند بود. این سلسله تا حمله ٔ محمود غزنوی به

مولع

لغت‌نامه دهخدا

مولع. [ ل َ ] (ع ص ) نعت است از ایلاع به معنی آزمند کردن و برانگیختن . (منتهی الارب ). صیغه ٔ اسم مفعول به معنی حریص گردانیده شده . (غیاث ) (آنندراج ). حریص . (دهار). حریص و آزمند. (ناظم الاطباء). آزمند. وَلِع. ولوع . آزور. سخت حریص . باولع. (یادداشت مؤلف )

هم نشین

لغت‌نامه دهخدا

هم نشین . [ هََ ن ِ ] (نف مرکب ) هم نشین . هم نشست . (یادداشت مؤلف ). دو تن که با هم یک جا نشسته و مصاحب باشند. (برهان ) : ای پسندیدگان خسرو شرق همنشینان او به بزم و به خوان . فرخی .دولتش همشیره و دل همره و دین هم

گول

لغت‌نامه دهخدا

گول . (ص ) أبله . نادان . (برهان قاطع) (سراج اللغات )(فرهنگ رشیدی ) (فرهنگ سروری ). احمق . (فرهنگ رشیدی ) (فرهنگ شعوری ). آنکه او را زود فریب توان داد. کودن .کانا. پَپِه . پَخمه . چُلمَن . خُل . چِل . آب دندان . (یادداشت مؤلف ). اَبِک . اَخرَق . اَخلَف . اَدعَب . اَرعَب . ا

جست‌وجوی هم‌آغاز

غبینه

فرهنگ فارسی عمید

۱. فریب.۲. فریب‌خوردگی در معامله.۳. (اسم) زیان؛ نقصان.

غبینة

لغت‌نامه دهخدا

غبینة. [ غ َ ن َ ] (ع اِمص ) نقصانی . بیخردی . (منتهی الارب ) (آنندراج ). || فریب . || فریب خوری در خرید. (منتهی الارب ). فریب خوری در خرید و فروخت . (آنندراج ). || به معنی غبن : چشمی که جز به روی تو برمیکنم خطاست وآن دم که بی تو میگذرانم غبینه

جست‌وجوی هم‌قافیه

راغبین

لغت‌نامه دهخدا

راغبین . [ غ ِ ] (ع ص ، اِ) ج ِ راغب در حالت نصب و جر. ولی در فارسی در هر حالتی استعمال میشود. رجوع به راغب شود.

خسار و غبین

لغت‌نامه دهخدا

خسار و غبین . [ خ َ رُ غ َ ] (ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) ضرر و زیان . (یادداشت بخط مؤلف ) : گفت مولع گشته این مفتون بر این بیخبر کین چه خسارست و غبین .مولوی (مثنوی چ نیکلسون ج 30 ص <span clas

صغبین

لغت‌نامه دهخدا

صغبین . [ ص ِ ] (معرب ، اِ) سکبینج است . (منتهی الارب ) (فهرست مخزن الادویة). رجوع به سکبینج و سکبینة و رجوع به صغبان شود.

سغبین

لغت‌نامه دهخدا

سغبین . [ س َ] (معرب ، اِ) به لغت یونانی نوعی از صمغ باشد که بیرون آن سفید و درونش بسرخی مایل است و برعکس نیز گفته اند. (آنندراج ) (برهان ). سکبینج بپارسی سغبین است . (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ). سکبینج . (تحفه ٔ حکیم مؤمن ).

تغبین

لغت‌نامه دهخدا

تغبین . [ ت َ ] (ع مص ) درغبن انداختن کسی را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).

ترجمه مقاله