لغتنامه دهخدا
غداة. [ غ َ ] (ع اِ) پگاه ، یا میان طلوع فجر و طلوع شمس ، یقال : آتیک غداة غد. ج ، غَدَوات . (منتهی الارب ). بامداد، یا میان نماز صبح و طلوع آفتاب . (از اقرب الموارد). غدوة. بکرة. (اقرب الموارد). بام . (برهان قاطع ذیل بام ).میان طلوع فجر و طلوع شمس . مقابل مساء <span class="h