غریمفرهنگ فارسی عمید۱. قرضداری که قادر به ادای قرض خود نباشد؛ مدیون؛ وامدار؛ بدهکار.۲. طلبکار. Δ از اضداد است.
غریملغتنامه دهخداغریم . [ غ َ ] (ع ص ) وام دار. و فی المثل : خذ من غریم السوء ما سنح . (منتهی الارب ) (آنندراج )(دهار). قرض دار. مدیون . مقروض . بدهکار. فام دار. ج ، غُرَماء. (اقرب الموارد) (مهذب الاسماء) : بر تنت وام است جانت گرچه دیربازباید داد وام ای بدغریم
غرمفرهنگ فارسی عمیدمیش کوهی؛ قوچ کوهی: ◻︎ سواران ایران بهسان پلنگ / به هامون کجا غرمش آید به چنگ (فردوسی: ۷/۱۳۵).
غرملغتنامه دهخداغرم . [ غ َ ] (اِ) قهر و غضب و خشم . به فتح اول و ثانی هم به این معنی گفته اند. (برهان قاطع). خشم و کینه . (فرهنگ رشیدی ) (انجمن آرا). مصحف غژم . (حواشی برهان قاطع چ معین ).
غرملغتنامه دهخداغرم . [ غ َ ] (ع مص ) لازم شدن بر کسی تاوان . (از منتهی الارب ) . || پرداختن دیه و وام و جز آن . (از اقرب الموارد).غُرم . غرامة. مَغرَم . (اقرب الموارد). || پرداختن سهم خود. || سهیم بودن در یک هزینه ٔ عمومی . (دزی ج 2 ص <span class="hl" dir="
غرملغتنامه دهخداغرم . [ غ َ رَ ] (اِ) قهر و غضب و خشم . غَرم . (از برهان قاطع) (فرهنگ شعوری ). رجوع به غَرم شود.
غریمسللغتنامه دهخداغریمسل . [ غ ِس ِ ] (اِخ ) تلفظ ترکی گریمسل . (از قاموس الاعلام ترکی ). رجوع به گریمسل شود.
غریمالغتنامه دهخداغریما. [ غْری / غ ِ ] (اِخ ) تلفظ ترکی گریما . (از قاموس الاعلام ترکی ). رجوع به گریما شود.
غریت غریمسبیلغتنامه دهخداغریت غریمسبی . [ غْرِی ْ / غْری / غ ِ ] (اِخ ) تلفظ ترکی از گریت گریمسبی . قصبه ای در انگلستان . رجوع به گریت گریمسبی شود.
وامیارلغتنامه دهخداوامیار. (ص مرکب ) غریم . (یادداشت مرحوم دهخدا): عاد ظالم هارب من غریم ؛ مردی نباشد که از وامیار بگریخته باشد. (تفسیر ابوالفتوح رازی ص 26).
غرمافرهنگ فارسی عمید= غریم⟨ غرما کردن: [قدیمی] تقسیم کردن اموال بدهکار ورشکسته بهوسیلۀ طلبکاران میان خود.
دائنلغتنامه دهخدادائن . [ ءِ] (ع ص ) قرض دهنده . (آنندراج ). وام ده . غریم . فام ده . || وام خواه . فام خواه . غریم . مدیون . وام دار. وام گیرنده . رجل دائن ؛ مرد وامدار. (منتهی الارب ).
غریمسللغتنامه دهخداغریمسل . [ غ ِس ِ ] (اِخ ) تلفظ ترکی گریمسل . (از قاموس الاعلام ترکی ). رجوع به گریمسل شود.
غریمالغتنامه دهخداغریما. [ غْری / غ ِ ] (اِخ ) تلفظ ترکی گریما . (از قاموس الاعلام ترکی ). رجوع به گریما شود.
تغریملغتنامه دهخداتغریم .[ ت َ ] (ع مص ) بر کسی تاوان کردن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ). وام دار و تاوان زده گردانیدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). ملزم ساختن کسی را به ادای دین یا تاوان و جز اینها. (از اقرب الموارد).