غسالخانهلغتنامه دهخداغسالخانه . [ غ َس ْ سا ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) مرده شوی خانه . مرده شورخانه . جایی که در آن مردگان را شویند. (ناظم الاطباء). مَغسَل . مَغسِل . مُغتَسَل . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).
خانهلغتنامه دهخداخانه . [ ن َ / ن ِ ] (اِ) آن جایی که در آن آدمی سکنی می کند. (ناظم الاطباء). سرا. منزل . مستَقَرّ : برگزیدم بخانه تنهایی از همه کس درم ببستم چست . شهیدبلخی .کنون همانم و خانه همان