غفیلهفرهنگ فارسی معین(غُ فَ یا فِ لِ یا لَ) [ ع . غفیلة ] (اِ.) نمازی است از نمازهای نافله که میان نماز مغرب و عشا خوانده شود و آن دو رکعت است به ترتیبی خاص .
غفلةلغتنامه دهخداغفلة. [ غ َ ل َ ] (ع مص ) غافل شدن . (تاج المصادر بیهقی ) (مصادر زوزنی ) (ترجمان علامه ٔ جرجانی ). گذاشتن و فراموش کردن چیزی . (از منتهی الارب ). بی تیمار شدن . (دهار). بیخبر گشتن . (منتهی الارب ). ناآگاه بودن از چیزی ، و سرشار صفت اوست . (آنندراج ): غفل عنه غفولاً و غفلةً و
غفیلةلغتنامه دهخداغفیلة. [ غ ُ ف َ ل َ ] (اِخ ) (ابو...) کوفی شیعی .او از امام باقر (ع ) روایت کند. (از تاج العروس ).
غفیلةلغتنامه دهخداغفیلة. [ غ ُ ف َ ل َ ] (اِخ ) بطنی است از عرب . ابن حبیب گوید: غفیلةبن عوف بن سلمة در «سکون » است ، و غفیلةبن قاسط در ربیعه (بنی ربیعة) و غفیلة بنت عامربن عبداﷲبن عبیدبن عویج عدویة. (از تاج العروس ) (منتهی الارب ). در انساب آمده ، غفلیة بطنی از سکون و از ربیعةبن نزار است . (ا
غفیلةلغتنامه دهخداغفیلة. [ غ ُ ف َ ل َ] (ع اِ) نام نمازی است از نمازهای نافله که میان نماز مغرب و عشاء خوانده میشود، و آن دو رکعت است . دررکعت اول پس از حمد این آیات را میخوانند: «و ذاالنون اذ ذهب مغاضباً فظن ان لن نقدر علیه فنادی فی الظلمات أن لااله الا انت سبحانک انی کنت من الظالمین . فاستج
غفیلیلغتنامه دهخداغفیلی . [ غ ُ ف َ لی ی ] (ص نسبی ) منسوب است به غفیلة که بطنی از عرب است . رجوع به غفیلة (بطن ) شود.