غلام بچهلغتنامه دهخداغلام بچه . [ غ ُ ب َچ ْ چ َ / چ ِ ] (اِ مرکب ) خانه شاگرد در خانه ٔ شاه و اعیان . || پسران نابالغ که در حرم شاهان قاجار به کارهایی گماشته بودند مانند ایچ اُغلان سرای سلاطین عثمانی . پیشخدمتهای خرد از خاندان اعیان و شاهزادگان که در اندرون و حر
غلام بچهفرهنگ فارسی عمید۱. پسرجوانی که بهصورت خدمتکار در خانهای کار کند.۲. در دورۀ قاجار، پسر نابالغی که در حرمسرا کار میکرد.
غلام بچهفرهنگ فارسی معین( ~ . بَ چِ) [ ع - فا. ] (اِمر.) پسر نابالغ که در خانه بزرگان و شاهان قاجار خدمت می کردند، خانه شاگرد.
غلاملغتنامه دهخداغلام . [ غ ُ] (ع اِ) کودک . (منتهی الارب ) (غیاث اللغات ). کودک شهوت پدیدآمده . (ترجمان علامه ٔ جرجانی تهذیب عادل نسخه ٔکتابخانه ٔ لغت نامه ). پسر از هنگام ولادت تا آمد جوانی . (از منتهی الارب ). کودک که خطش دمیده باشد و بعضی گویند از زمان ولادت تا حد بلوغ . و فارسیان غلام به
غلاملغتنامه دهخداغلام . [ غ ُ ] (اِخ ) نام یکی از 31 قبیله ای که در کردمحله ساکن هستند. رجوع به ترجمه ٔ مازندران و استرآباد رابینو ص 100 شود.
غلامفرهنگ فارسی عمید۱. برده، خواه جوان باشد، خواه پیر؛ بنده؛ اجیر.۲. (اسم، صفت) [عامیانه] مطیع؛ ارادتمند.۳. [قدیمی] پسر؛ پسر خردسال.۴. [قدیمی] پسری که موی پشت لبش سبزشده باشد.⟨ غلام پست: [قدیمی] کسی که نامههای مردم را از شهری به شهر دیگر میبرد؛ مٲمور پُست؛ چاپار؛ پیک.⟨ غلام ح
هبنقلغتنامه دهخداهبنق . [ هَُ ن ُ ] (ع اِ) خدمتکار و چاکر. (منتهی الارب ) (آنندراج ). غلام بچه و خدمتکار. (ناظم الاطباء). غلام بچه ٔ خدمتکار. (معجم متن اللغة) (اقرب الموارد). هَبنیق . هِبنیق . هُبنوق . هَبَینَق . هُبانِق . ج ، هبانق ، هبانیق . (معجم متن اللغة).
هبانقلغتنامه دهخداهبانق . [ هَُ ن ِ ] (ع اِ) چاکر و خدمتکار. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). غلام بچه . خدمتکار. (معجم متن اللغة) (اقرب الموارد). هُبنُق . هَبنیق . هُبنوق . هَبَینَق . ج ، هَبانِق ، هَبانیق .
هبنیقلغتنامه دهخداهبنیق . [ هََ ] (ع اِ) خدمتکار وچاکر. (منتهی الارب ). غلام بچه ٔ خدمتکار. (معجم متن اللغة) (اقرب الموارد). هُبنُق . هِبنیق . هُبنوق . هَبَینَق . هُبانِق . ج ، هبانق ، هبانیق . (معجم متن اللغة).
هبنیقلغتنامه دهخداهبنیق . [ هَِ ] (ع اِ) خدمتکار وچاکر. (منتهی الارب ). غلام بچه ٔ خدمتکار. (معجم متن اللغة) (اقرب الموارد). هُبنُق . هُبنوق . هَبنیق . هَبَینَق . هُبانِق . ج ، هبانق ، هبانیق . (معجم متن اللغة).
غلاملغتنامه دهخداغلام . [ غ ُ] (ع اِ) کودک . (منتهی الارب ) (غیاث اللغات ). کودک شهوت پدیدآمده . (ترجمان علامه ٔ جرجانی تهذیب عادل نسخه ٔکتابخانه ٔ لغت نامه ). پسر از هنگام ولادت تا آمد جوانی . (از منتهی الارب ). کودک که خطش دمیده باشد و بعضی گویند از زمان ولادت تا حد بلوغ . و فارسیان غلام به
غلاملغتنامه دهخداغلام . [ غ ُ ] (اِخ ) نام یکی از 31 قبیله ای که در کردمحله ساکن هستند. رجوع به ترجمه ٔ مازندران و استرآباد رابینو ص 100 شود.
غلامفرهنگ فارسی عمید۱. برده، خواه جوان باشد، خواه پیر؛ بنده؛ اجیر.۲. (اسم، صفت) [عامیانه] مطیع؛ ارادتمند.۳. [قدیمی] پسر؛ پسر خردسال.۴. [قدیمی] پسری که موی پشت لبش سبزشده باشد.⟨ غلام پست: [قدیمی] کسی که نامههای مردم را از شهری به شهر دیگر میبرد؛ مٲمور پُست؛ چاپار؛ پیک.⟨ غلام ح
پیرغلاملغتنامه دهخداپیرغلام . [ غ ُ ] (اِ مرکب ) غلام پیر. خدمتگار سالخورده . || خطابی تواضعآمیز که کهتران سالخورده برابر پادشاهان خود راکنند. عنوانی که پیران برابر پادشاه خود را دهند.
چشمه غلاملغتنامه دهخداچشمه غلام . [ چ َ م َ غ ُ ] (اِخ ) مؤلف مرآت البلدان نویسد: «از مزارع ناحیه ٔ فشارود قاینات است که قدیم النسق و خالی از سکنه میباشد». (از مرآت البلدان ج 4 ص 243).
غلاملغتنامه دهخداغلام . [ غ ُ] (ع اِ) کودک . (منتهی الارب ) (غیاث اللغات ). کودک شهوت پدیدآمده . (ترجمان علامه ٔ جرجانی تهذیب عادل نسخه ٔکتابخانه ٔ لغت نامه ). پسر از هنگام ولادت تا آمد جوانی . (از منتهی الارب ). کودک که خطش دمیده باشد و بعضی گویند از زمان ولادت تا حد بلوغ . و فارسیان غلام به
ده غلاملغتنامه دهخداده غلام . [ دِه ْ غ ُ ] (اِخ ) دهی است ازبخش شیب آب شهرستان زابل . واقع در 32هزارگزی شمال باختری سکوهه . سکنه ٔ آن 558 تن . آب آن از رودخانه ٔ هیرمند تأمین می شود. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج <span class="hl