غلط انداز

qalat[']andāz

معنی

آنچه کسی را به‌ غلط و اشتباه بیندازد یا فریب دهد؛ غلط‌اندازنده‌؛ به ‌غلط اندازنده‌.

جست‌وجوی دقیق

غلط انداز

فرهنگ فارسی عمید

آنچه کسی را به‌ غلط و اشتباه بیندازد یا فریب دهد؛ غلط‌اندازنده‌؛ به ‌غلط اندازنده‌.

غلط انداز

فرهنگ فارسی معین

( ~ . اَ) [ ع - فا. ] 1 - (ص فا.) آن چه که دیگران را به اشتباه بیندازد، دارای ظاهر آراسته و پرهیمنه ولی توخالی . 2 - (ص مف .) تیری که به نشانه نرسد.

غلط انداز

جست‌وجوی هم‌آوا

غَلت ،غلت زدن

غلط غلوط

فرهنگ فارسی معین

( ~. غُ) [ ازع . ] (عا.) 1 - (ص مر.) پر غلط ، بسیار غلط . 2 - (ق مر.) با غلط بسیار.

غَلَط و غُلُوط

غلث

غلث . [ غ َ ] (ع مص ) غلث زند؛ آتش نادادن آتش زنه . (منتهی الارب ) (آنندراج )(از اقرب الموارد). || آمیختن . (منتهی الارب ) (تاج المصادر بیهقی ) (مصادر زوزنی ). یقال : غلثت البر بالشعیر، و غلثت الحدیث ؛ خلطته . (منتهی الارب ). مخلوط کردن . (اقرب الموارد). || گرد کردن .(منتهی ا

غلث

لغت‌نامه دهخدا

غلث . [ غ َ ل َ ] (ع مص ) غلث زند؛ آتش ندادن آتش زنه . (منتهی الارب ) (آنندراج ). || لازم گرفتن گرگ گوسپند کسی را. (منتهی الارب ) (آنندراج ). چسبیدن گرگ گوسفند را و دریدن آن را. (از اقرب الموارد). || چسبیدن به کسی و ملازم او گردیدن . || سختی پیکار. (منتهی الارب ) (آنندراج ).

جست‌وجوی مشابه

غلط اندازی

دیکشنری فارسی به انگلیسی

hoax

جست‌وجوی متن

اشتباهی

فرهنگ فارسی طیفی

مقوله: نتیجۀ استدلال ، اشتباه گرفته، نادرست، عوضی، قلابی، غیر‌واقعی دارای اشتباه، مغلوط سهوی، عمدی غلط‌انداز، فریبنده فریفته، گمراه‌شده ◄ دراشتباه، نیاموخته شیاد

غلطانداز

لغت‌نامه دهخدا

غلطانداز. [ غ َل َ اَ ] (نف مرکب ) چپ انداز. (آنندراج ). چوب انداز. به غلط. به خطا و از روی اشتباه . فریبنده : در باغ سوی خانه ٔ بلبل شد و ما راانداخت ز پا این حرکات غلطانداز. واله ٔ هروی (از آنندراج ).دل به مطلب ز

نعل

فرهنگ فارسی عمید

۱. قطعه آهنی که به پاشنۀ کفش یا به سم ستور می‌زنند.۲. [قدیمی] کفش؛ پا‌افزار.&lang; نعل در آتش نهادن:۱. انداختن نعل اسب در آتش؛ عملی که غرائم‌خوانان و افسونگران انجام می‌دادند و برای حاضر ساختن کسی که در سفر بود نام او را بر نعل اسب می‌نوشتند و در آتش می‌انداختند و افسون می‌خواندند

جست‌وجوی هم‌آغاز

غلط

لغت‌نامه دهخدا

غلط. [ غ َ ] (اِمص ) اسم مصدر از غلطیدن . دراز کشیدن و این در اصل به تاء نقطه دار بوده است . (از آنندراج ). گردیدن چیزی بر روی خود. به پهنا گردیدن . غلت . رجوع به غلت شود.ترکیب ها:- غلط خوردن . غلط دادن . غلط زدن . رجوع به همین مدخل ها شود.<br

غلط

لغت‌نامه دهخدا

غلط. [ غ َ ل َ ] (ع مص ) غلط کردن . (مصادر زوزنی ) (تاج المصادر بیهقی ). غلطکردن در حساب و جز آن . درماندن در چیزی و وجه صوابش نشناختن . یا غلط کردن در قول خاصة، غلت (بالتاء) درحساب . (منتهی الارب ) (از آنندراج ). غلط، با لفظ کردن و شدن و خوردن و افتادن و گرفتن و خواندن استعم

غلط

فرهنگ فارسی عمید

۱. سهو؛ خطا؛ اشتباه.۲. (اسم مصدر) نشناختن وجه صواب در امری؛ خطا کردن.۳. (صفت) نادرست: کاربردِ غلط.۴. (قید) به‌صورت نادرست: او متن را غلط خواند.&lang; غلط‌ کردن: (مصدر لازم) خطا کردن‌؛ به خطا رفتن‌؛ اشتباه ‌کردن.&lang; غلط‌ گفتن: (مصدر لازم) اشتباه بیان کردن.&lang;

غلط

دیکشنری فارسی به عربی

باطل , خاطي , خطا , منحرف

غلط

دیکشنری فارسی به انگلیسی

amiss, awry, erroneous, error, fallacious, fallacy, false, improper, inaccurate, incorrect, mistake, mistaken, wrong, off, out, ungrammatical, unsound

جست‌وجوی هم‌قافیه

پهلو غلط

لغت‌نامه دهخدا

پهلو غلط. [ پ َ غ َ ] (نف مرکب ) کسی که بپهلو غلطد. (آنندراج ) : رود بکوی توام طفل اشک پهلوغلطکه همچو رابعه آمد بکعبه ٔ احباب .ملاطغرا.

پی غلط

لغت‌نامه دهخدا

پی غلط. [ پ َ / پ ِ غ َ ل َ ] (اِ مرکب ) کنایه از محو و ناپدیدی اثر و نشان غلط کردن و این در محل فریب بوده و با لفظ زدن و کردن مستعمل [ است ] . (آنندراج ) : درکعبه و در دیر بجستیم و ندیدیم از پی غلط خود ز که پر

خرغلط

لغت‌نامه دهخدا

خرغلط.[ خ َ غ َ ] (حامص مرکب ) خرغلت . رجوع به خرغلت شود.

زغلط

لغت‌نامه دهخدا

زغلط. [ زَ ل َ ] (ع اِ) زغرت . زغروتة. (دزی ج 1 ص 595).

شترغلط

لغت‌نامه دهخدا

شترغلط. [ ش ُ ت ُ غ َ ] (اِ مرکب ) غلط شتر. غلطیدن شتر. || فنی از کشتی .(آنندراج ). نام نوعی از فنون کشتی پهلوانان است . (از فرهنگ نظام ). نام داو. (غیاث اللغات ) : همچو معشوق عرب زاده سوار جمازیک شترغلط درستی و بغل گیری باز.<p class="autho

درپیوند

بیشتر بدانید

غلط انداز

qalat[']andāz

معنی

جست‌وجوی دقیق

فرهنگ فارسی عمید

دیکشنری فارسی به انگلیسی

فرهنگ فارسی معین

گویش تهرانی

جست‌وجوی هم‌آوا

گویش تهرانی

فرهنگ فارسی معین

فرهنگ گنجواژه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

دیکشنری فارسی به انگلیسی

جست‌وجوی متن

فرهنگ فارسی طیفی

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

دیکشنری فارسی به عربی

دیکشنری فارسی به انگلیسی

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا