لغتنامه دهخدا
غلظة. [ غ َ ظَ ] (ع مص ) درشت شدن . سطبر گردیدن . (از المنجد). مقابل نازکی و رقت . (ازاقرب الموارد). غِلظَة. غُلظَة. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || (اِمص ) درشتی و بدخویی و بدزبانی . فظاظت . (اقرب الموارد). || گندگی . سطبری . درشتی . خلاف رقت . (منتهی الارب ) (آنندراج ). غ