غلیانلغتنامه دهخداغلیان . [ غ َل ْ /غ ِل ْ ] (اِ) لفظ غلیان بمعنی حقه استعمال شود، چرا که آب حقه بسبب کشیدن به جوش می آید. بعضی غین را به قاف بدل کرده قلیان به کسر قاف خوانند، و بعضی گویندغلیان به فتح اول و دوم لفظ عربی است بمعنی جوش ، دراین صورت به فتح اول با
غلیانلغتنامه دهخداغلیان . [ غ َ ل َ ] (ع مص ) جوشیدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (تاج المصادر بیهقی ) (ترجمان علامه ٔ جرجانی ) (غیاث اللغات ). جوشیدن دیگ و جز آن : زآنکه گردشهای آن خاشاک و کف باشد از غلیان بحر باشرف . مولوی (مثنوی ).<br
غلیانفرهنگ فارسی عمید۱. جوشیدن آب یا چیز دیگر.۲. جوشیدن مایع در دیگ.۳. [مجاز] به جوشوخروش آمدن؛ به هیجان آمدن.۴. [مجاز] جوشوخروش؛ هیجان.
غیلانلغتنامه دهخداغیلان . [ غ َ ] (اِخ ) ثقفی . رجوع به غیلان بن سلمه و تاریخ الخلفاء سیوطی ص 100 شود.
غیلانلغتنامه دهخداغیلان . [ غ َ] (اِخ ) ابن عقبةبن بهیش بن مسعودبن حارثه . معروف به ذُوالرﱡمَّة شاعر معروف عرب . رجوع به ذوالرمة شود.
غیلانلغتنامه دهخداغیلان . [ غ َ ] (اِخ ) نام یکی از موالی رسول خدا بود. رجوع به حبیب السیر چ خیام ج 1 ص 438 شود.
غیلانلغتنامه دهخداغیلان . (ع اِ) ج ِ غول . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به غول شود.- غیلان ُالْوَغی ̍ ؛ سپاهیان دلیرو شجاع . (ناظم الاطباء)
غلياندیکشنری عربی به فارسیکورک , دمل , جوش , التهاب , هيجان , تحريک , جوشاندن , بجوش امدن , خشمگين شدن
حرارت غلیانلغتنامه دهخداحرارت غلیان . [ ح َ رَ ت ِ غ َ ل َ ](ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) حرارت لازم برای به غلیان آوردن و جوشانیدن یک جسم . (روش تهیه ٔ مواد آلی ص 11).
میانه غلیانلغتنامه دهخدامیانه غلیان . [ ن َ / ن ِ غ َل ْ ] (اِ مرکب ) جزء چوبین از غلیان که در میان سر (سرقلیان ) و آبگیر (ته قلیان یا کوزه قلیان ) واقع شده است . (از ناظم الاطباء). قسمت چوبی خراطی شده از غلیان که از سوی بالا به سر غلیان متصل شود و از سوی پایین به ک
غلیان کشیدنلغتنامه دهخداغلیان کشیدن . [ غ َل ْ / غ ِل ْ ک َ / ک ِ دَ ] (مص مرکب ) کشیدن غلیان . رجوع به غلیان شود.
غلیان نی پیچلغتنامه دهخداغلیان نی پیچ . [ غ َل ْ / غ ِل ْ ن ِ ن َ / ن ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) قسمی حقه که بهندی سطک خوانند. (آنندراج ). غلیانی که بجای نی کوتاه چوبی ، نی پیچ داشته باشد. رجوع به غلیان شود.
دغلیانلغتنامه دهخدادغلیان . [ دَ غ َل ْ ] (اِخ ) دهی از دهستان حومه ٔ بخش مرکزی شهرستان اهر. سکنه ٔ آن 701 تن . آب آن از چشمه و محصول آن غلات است . این ده در دو محل نزدیک هم به نام دغلیان بالا و پائین قرار دارد وسکنه ٔ دغلیان پائین 26
حرارت غلیانلغتنامه دهخداحرارت غلیان . [ ح َ رَ ت ِ غ َ ل َ ](ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) حرارت لازم برای به غلیان آوردن و جوشانیدن یک جسم . (روش تهیه ٔ مواد آلی ص 11).
سرغلیانلغتنامه دهخداسرغلیان . [ س َ غ َل ْ ] (اِ مرکب ) چلم . حقه ٔ تنباکو. (غیاث ) (آنندراج ). سرقلیان . (ناظم الاطباء).
میانه غلیانلغتنامه دهخدامیانه غلیان . [ ن َ / ن ِ غ َل ْ ] (اِ مرکب ) جزء چوبین از غلیان که در میان سر (سرقلیان ) و آبگیر (ته قلیان یا کوزه قلیان ) واقع شده است . (از ناظم الاطباء). قسمت چوبی خراطی شده از غلیان که از سوی بالا به سر غلیان متصل شود و از سوی پایین به ک