لغتنامه دهخدا
غمغمة. [ غ َ غ َ م َ ] (ع مص ) بانگ کردن گاوان در حال ترسیدن . (تاج المصادر بیهقی ). بانگ کردن گاوان هنگام ترس . (از اقرب الموارد). || بانگ کردن مبارزان در جنگ . (دهار) (تاج المصادر بیهقی ). بانگ کردن دلیران هنگام کارزار. (از اقرب الموارد). || زیرلبی حرف زدن . (دزی ج <span cl