لغتنامه دهخدا
اغوال . [ اَ ] (ع اِ) ج ِ غول ، دیو بیابانی که از راه فریبد و هرچه بناگاه فروگیرد و هلاک کند. هلاک . بلا. سختی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به غول شود.- انیاب اغوال ؛ نیشهای غولان .- || کنایه از خرافات .