غیثیلغتنامه دهخداغیثی . [ غ َ ] (ص نسبی ) منسوب به غیث که بطنی از قبیله ٔ عبس است . (از اللباب فی تهذیب الانساب ج 2 ص 185). رجوع به غیث بن مریطة شود. || منسوب به غیث که بطنی از قبیله ٔ تمیم است . (از اللباب فی تهذیب الانساب ج
قتادةلغتنامه دهخداقتادة. [ ق َ دَ ] (اِخ ) ابن مسلم حنفی در بزرگواری و کرامت از مشهوران عرب است که به او در بخشش و جود مثل زده میشود. وی به غیث الضریک یا غیث الفقیر نامیده میشد ومیگفتند: «هو اقری من غیث الضریک ». (ذیل المنجد).
يُغَاثُفرهنگ واژگان قرآنفرياد رسي مي شود(اگر ریشه اش "غوث": فریاد رسی ، باشد) - باران بر ... باریده می شود (اگر ریشه اش "غيث": باران باشد) - برای ... علف و گیاه رویانده می شود (اگر ریشه اش "غيث": علف باشد)