ترجمه مقاله

غیب گو

qeybgu

آن‌که غیب گوید؛ کسی که از غیب خبر دهد و از اسرار و امور نهانی سخن بگوید.

غیب

فرهنگ فارسی عمید

۱. هر سری که جز خداوند و بندگان برگزیده کسی آن را نمی‌داند.۲. عالمی که خداوند، فرشتگان، کتاب‌های آسمانی، پیامبران، قیامت، بهشت، و دوزخ در آن قرار دارند.۳. (صفت) [قدیمی] نهان از چشم؛ ناپیدا؛ ناپدید؛ پنهان.⟨ غیب دانستن: (مصدر لازم) آگاه بودن از مسائل پنهان.⟨ غیب شدن:

ترجمه مقاله