غیژ

qiž[ž]

معنی

۱. [عامیانه] صدای گلولۀ تفنگ و مانند آن هنگام شکافتن هوا.
۲. (بن مضارعِ غیژیدن) [قدیمی] = غیژیدن

جست‌وجوی دقیق

غیژ

لغت‌نامه دهخدا

غیژ. (اِ صوت ) در تداول عوام ، آواز طولانی تند رفتن چیزی سخت در هوا مانند آواز سنگ فلاخن .(از فرهنگ نظام ). حکایت صوت گلوله ٔ تفنگ و امثال آن گاه شکافتن هوا. غژ. رجوع به غژ شود. || (فعل امر) فعل امر از غیژیدن . رجوع به غیژیدن شود.

غیژ

فرهنگ فارسی عمید

۱. [عامیانه] صدای گلولۀ تفنگ و مانند آن هنگام شکافتن هوا.۲. (بن مضارعِ غیژیدن) [قدیمی] = غیژیدن

غیژ

دیکشنری فارسی به انگلیسی

screech

غیژ

فرهنگ فارسی معین

(اِصت .) (عا.) آواز طولانی تند رفتن چیز سخت در هوا.

جست‌وجوی هم‌آوا

بوزون X

boson X

واژه‌های مصوب فرهنگستان

← بوزون اَبَرسنگین

غژ غژی

دیکشنری فارسی به انگلیسی

creakiness

غیژ غیژ کردن

دیکشنری فارسی به انگلیسی

screech

غی

لغت‌نامه دهخدا

غی . [ غ َی ی ] (اِخ ) نام رودی است در دوزخ نعوذ باللّه . (مهذب الاسماء). نام وادیی است در دوزخ . (ترجمان علامه ٔ جرجانی تهذیب عادل ). وادیی است در دوزخ یا جویی است در آن . (از منتهی الارب ) (تاج العروس ) : فسوف یلقون غیاً. (قرآن <span class="hl" dir="

غی

لغت‌نامه دهخدا

غی . [ غ َی ی ] (ع مص ) بیراه شدن . (تاج المصادر بیهقی ) (المصادر زوزنی ) (دهار) (مجمل اللغة). بیراهی . (مهذب الاسماء). گمراه گشتن . (منتهی الارب ). قوله تعالی : فسوف یلقون غیاً (قرآن 59/19)؛ یعنی آنان البته به گمراهی

جست‌وجوی مشابه

غیژ غیژ کردن

دیکشنری فارسی به انگلیسی

screech

غیژنده

لغت‌نامه دهخدا

غیژنده . [ ژَ دَ / دِ ] (نف ) خزنده . بر شکم یا روی چهار دست و پا راه رونده . غیژان . رجوع به غیژیدن شود.

غیژان

لغت‌نامه دهخدا

غیژان . (نف ، ق ) غیژنده . خزنده و بر شکم رونده . رجوع به غیژیدن شود: حابی ؛ تیری که بر زمین غیژان رسد بر نشانه . ضد زاهق . (منتهی الارب ). || در حال غیژیدن . رجوع به غیژیدن شود.

غیژش

لغت‌نامه دهخدا

غیژش . [ ژِ ] (اِمص ) از غیژیدن . عمل غیژیدن . خزیدن و بر شکم راه رفتن . رجوع به غیژیدن شود.

غیژیدن

لغت‌نامه دهخدا

غیژیدن . [ دَ ] (مص ) (از: غیژ + یدن ، پسوند مصدری ) بمعنی خیزیدن است . (از فرهنگ جهانگیری ). بمعنی خیزیدن است یعنی لغزیدن و به چهار دست و پا و زانو نشسته براه رفتن طفلان و مردمان شل . (برهان قاطع) (آنندراج ). برابر با خیزیدن است وبا خزیدن مقایسه شود. (از حاشیه ٔ برهان قاطع چ

جست‌وجوی متن

گیز

لغت‌نامه دهخدا

گیز.(اِ) درخت صنوبر را گویند. (اشتنگاس ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). فیژ. غیژ نیز گویند. (شعوری ج 2 ص 310).

خفته شکل

لغت‌نامه دهخدا

خفته شکل . [ خ ُ ت َ / ت ِ ش َ / ش ِ ] (ص مرکب ) بشکل خفته درآمده . لمیده . درازکشیده . کنایه از بی ادب : لنگ لوک و خفته شکل و بی ادب سوی او می غیژ و او را می طلب .<p class

لوک

فرهنگ فارسی عمید

۱. حقیر؛ زبون؛ عاجز.۲. کسی که دستش معیوب باشد؛ شَل: ◻︎ لنگ و لوک و چفته‌شکل و بی‌ادب / سوی او می‌غیژ و او را می‌طلب (مولوی: ۳۷۳).۳. آن‌که روی زانو و کف دست راه برود= لوک‌ولنگ: آن‌که دست و پایش معیوب باشد.

لنگ و لوک

لغت‌نامه دهخدا

لنگ و لوک . [ ل َ گ ُ ] (ص مرکب ، از اتباع ) لنگ آن است که پای او معیوب باشد و لوک آنکه بهر دو کف دست و زانو راه رود. (حاشیه ٔ مثنوی ) : در چنین بند لنگ مانده و لوک در چنین سمج کور گشته و کر. مسعودسعد.با سر پوشیدگا

چنگلوک

لغت‌نامه دهخدا

چنگلوک . [ چ َ گ َ ] (ص ) کسی باشد که دست و پایش سست شده باشد و کژ. (فرهنگ اسدی ). آدمی و حیوان دیگر که دست و پای او کج و ناراست باشد. (جهانگیری ) (برهان ) (آنندراج ) (انجمن آرا) (ناظم الاطباء) (از اوبهی ) (غیاث اللغات ) : ای غوک چنگلوک چو پژمرده ب

جست‌وجوی هم‌آغاز

غیژنده

لغت‌نامه دهخدا

غیژنده . [ ژَ دَ / دِ ] (نف ) خزنده . بر شکم یا روی چهار دست و پا راه رونده . غیژان . رجوع به غیژیدن شود.

غیژان

لغت‌نامه دهخدا

غیژش

لغت‌نامه دهخدا

غیژش . [ ژِ ] (اِمص ) از غیژیدن . عمل غیژیدن . خزیدن و بر شکم راه رفتن . رجوع به غیژیدن شود.

غیژیدن

لغت‌نامه دهخدا

غیژیدن

فرهنگ فارسی عمید

سُر خوردن؛ لغزیدن.

درپیوند

بیشتر بدانید

غیژ

qiž[ž]

معنی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

دیکشنری فارسی به انگلیسی

فرهنگ فارسی معین

جست‌وجوی هم‌آوا

واژه‌های مصوب فرهنگستان

دیکشنری فارسی به انگلیسی

دیکشنری فارسی به انگلیسی

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

دیکشنری فارسی به انگلیسی

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید