فاحشلغتنامه دهخدافاحش . [ ح ِ ] (ع ص ) زشت . || بدخلق . (اقرب الموارد). || بسیار بخیل . (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). || کثیر، غالب و هرچه از حد تجاوز کند. (اقرب الموارد). بسیار و زیاده از اندازه . || بی شرف . || جسور. گستاخ . || درخشان . || آزمند. || بی تناسب . (ناظم الاطباء).
فاحشفرهنگ فارسی عمید۱. قبیح؛ زشت.۲. ازحددرگذشته؛ ویژگی آنچه از حد تجاوز کند؛ بسیارزیاد.۳. آشکار؛ واضح: غلط فاحش.
فاز پراکندهdisperse phase, dispersed phaseواژههای مصوب فرهنگستانفازی از یک سامانه، شامل ذرات یا قطرات مادهای که در فاز دیگر پراکنده میشود
قاعدۀ فازphase rule, Gibbs phase ruleواژههای مصوب فرهنگستانبرای هر سامانۀ تعادلی رابطۀ P + F = C + 2 برقرار است که در آن P تعداد فازهای مجزا و C تعداد اجزا و F درجۀ آزادی سامانه باشد
ولتاژ فازphase voltage, phase-element voltageواژههای مصوب فرهنگستانولتاژ بین دو سر یک عنصر فاز (phase element)
تبدیل فازphase transformation1واژههای مصوب فرهنگستانتبدیلی در نظریة میدان و مکانیک کوانتومی که با ضرب کردن تابع موج یک سامانه در تابعی نمایی حاصل میشود
فاحشگیلغتنامه دهخدافاحشگی . [ ح ِ ش َ / ش ِ ] (حامص ) زناکاری زنان . عمل فاحشه . || فضیحت و رسوایی . (ناظم الاطباء).
فاحشةلغتنامه دهخدافاحشة. [ ح ِ ش َ ] (ع ص ) زن زناکار و رسوا و بدکردار. روسپی . هریوه . (ناظم الاطباء). جنده : یله کی کردی هر فاحشه را جاهل گرنه از بیم حد و کشتن و دارستی ؟ ناصرخسرو.شیخی به زنی فاحشه گفتا مستی هر لحظه به دام دگر
فاحشاًلغتنامه دهخدافاحشاً. [ ح ِ شَن ْ ] (ع ق ) بسیار. بغایت . بی نهایت . || بطور ظلم و قهر. (ناظم الاطباء).
فاحشهفرهنگ فارسی عمید۱. زن بدکار.۲. (صفت) [قدیمی] بسیارزشت و آشکار: امور فاحشه.٣. (اسم) [قدیمی] گناه بسیارزشت.
فاحشه دوستیلغتنامه دهخدافاحشه دوستی . [ ح ِ ش َ / ش ِ ] (حامص مرکب ) زناکاری . (ناظم الاطباء). تمایل به زناکاری با زنان فاحشه .
فاحشگیلغتنامه دهخدافاحشگی . [ ح ِ ش َ / ش ِ ] (حامص ) زناکاری زنان . عمل فاحشه . || فضیحت و رسوایی . (ناظم الاطباء).
فاحشه خانهلغتنامه دهخدافاحشه خانه . [ ح ِ ش َ / ش ِ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) جایی که زنان بدکار در آن زیست کنند و مردان را نزد خویش بپذیرند. جنده خانه .
فاحشه دوستلغتنامه دهخدافاحشه دوست . [ ح ِ ش َ / ش ِ ] (ص مرکب ) مرد زناکار. روسپی باره . (ناظم الاطباء).
فاحشةلغتنامه دهخدافاحشة. [ ح ِ ش َ ] (ع ص ) زن زناکار و رسوا و بدکردار. روسپی . هریوه . (ناظم الاطباء). جنده : یله کی کردی هر فاحشه را جاهل گرنه از بیم حد و کشتن و دارستی ؟ ناصرخسرو.شیخی به زنی فاحشه گفتا مستی هر لحظه به دام دگر
متفاحشلغتنامه دهخدامتفاحش . [ م ُ ت َ ح ِ ] (ع ص ) فحش دهنده و سخن زشت گوینده . (ناظم الاطباء). فحش گوینده . (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). و رجوع به تفاحش شود.
تفاحشلغتنامه دهخداتفاحش . [ ت َ ح ُ ] (ع مص ) فحش گفتن و آشکار کردن آن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || سخت زشت شدن .(دهار). از حد درگذشتن بدی . (منتهی الارب ) (آنندراج )(ناظم الاطباء). تزاید در بدی . (از اقرب الموارد).
خطا فاحشدیکشنری عربی به فارسیاشتباه بزرگ , سهو , اشتباه لپي , اشتباه کردن , کوکورانه رفتن , دست پاچه شدن و بهم مخلوط کردن
غبن الفاحشلغتنامه دهخداغبن الفاحش . [ غ َ نُل ْ ح ِ ] (ع اِ مرکب ) غَبن ِ فاحش . خسارت صریح و بسیار در خرید جنس به نهجی که دو شخص ماهر از دستورات خرید و فروخت خساره ٔ زیاداز حد عادات در آن تجویز نمایند. (غیاث اللغات ) (آنندراج ذیل غبن فاحش ). غبن الفاحش آن است که در زیر تقویم مقومین درنیاید و گفته