فاحشگیلغتنامه دهخدافاحشگی . [ ح ِ ش َ / ش ِ ] (حامص ) زناکاری زنان . عمل فاحشه . || فضیحت و رسوایی . (ناظم الاطباء).
فواشیلغتنامه دهخدافواشی . [ ف َ ] (ع ص ، اِ) ستوران پراکنده در چراگاه . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
فاحشاًلغتنامه دهخدافاحشاً. [ ح ِ شَن ْ ] (ع ق ) بسیار. بغایت . بی نهایت . || بطور ظلم و قهر. (ناظم الاطباء).
فاحشلغتنامه دهخدافاحش . [ ح ِ ] (ع ص ) زشت . || بدخلق . (اقرب الموارد). || بسیار بخیل . (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). || کثیر، غالب و هرچه از حد تجاوز کند. (اقرب الموارد). بسیار و زیاده از اندازه . || بی شرف . || جسور. گستاخ . || درخشان . || آزمند. || بی تناسب . (ناظم الاطباء).
فاحشةلغتنامه دهخدافاحشة. [ ح ِ ش َ ] (ع ص ) زن زناکار و رسوا و بدکردار. روسپی . هریوه . (ناظم الاطباء). جنده : یله کی کردی هر فاحشه را جاهل گرنه از بیم حد و کشتن و دارستی ؟ ناصرخسرو.شیخی به زنی فاحشه گفتا مستی هر لحظه به دام دگر