فتانلغتنامه دهخدافتان . [ ف َت ْ تا ] (ع ص ) مبالغت در فتنه . سخت فتنه جو. عظیم فتنه انگیز. (اقرب الموارد). || شورانگیز. (ربنجنی ). سخت زیبا و دلفریب که به زیبایی مردم را مفتون سازد. آشوبگر : سخن دراز کشیدیم و همچنان باقی است حدیث دلبر فتان و عاشق مفتون . <
فتانلغتنامه دهخدافتان . [ ف ُ ] (نف ، ق ) افتان : دلش حیران شد از بی یاری بخت فتان ،خیزان ، ز ناهمواری بخت . نظامی .رجوع به افتان و افتادن شود.
فتانفرهنگ فارسی عمید۱. [مجاز] زیبا و دلفریب.۲. (قید) [مجاز] با زیبایی و دلفریبی: فتان وخرامان وارد شد.۳. [مجاز] شیطان.۴. [قدیمی] بسیارفتنهانگیز و فتنهجو.۵. [قدیمی] دزد؛ راهزن.
فتانلغتنامه دهخدافتان . [ ف َ ] (ع اِ) غلافی از پوست که بر پالان کشند. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).
چفتانلغتنامه دهخداچفتان . [ ] (اِخ ) مؤلف مرآت البلدان نویسد: «آبادیی است متعلق به طارم ». (از مرآت البلدان ج 4 ص 251).
فتیانلغتنامه دهخدافتیان . [ ف ِت ْ ] (ع اِ) ج ِ فتی . رجوع به فَتی ̍ شود. || عیاران . جوانمردان . رجوع به فتوت شود.
فتیانلغتنامه دهخدافتیان . [ ف ِت ْ ] (اِخ ) ابن علی اسدی ، معروف به شهاب شاغوری (532 هَ . ق . / 1137 م . - 615 هَ . ق . / <s
فتیانلغتنامه دهخدافتیان . [ ف َت ْ ] (اِخ ) قبیله ای از بجیله که ربیعة فتیانی از آنهاست . (منتهی الارب ). بجیله خود بطنی است عظیم که منتسب به مادرشان بجیله است و از پشت انماربن اراش بن کهلان قحطانی اند که به بطون چند تقسیم میشوند. (از معجم قبائل العرب ج 1 ص <s
فتانةلغتنامه دهخدافتانة. [ ف َت ْ تا ن َ ] (ع ص ) تأنیث فتان . رجوع به فَتّان شود. || (اِ) سنگ محک . (تعریفات جرجانی ) (اقرب الموارد).
فتانانلغتنامه دهخدافتانان . [ ف َت ْ تا ] (ع اِ) نکیر و منکر. || درم و دینار. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).
فتانهفرهنگ نامها(تلفظ: fattāne) (عربی) (به مجاز) فتان ، بسیار زیبا و دلفریب ؛ (در قدیم) (به مجاز) با زیبایی و دلفریبی.
فتانةلغتنامه دهخدافتانة. [ ف َت ْ تا ن َ ] (ع ص ) تأنیث فتان . رجوع به فَتّان شود. || (اِ) سنگ محک . (تعریفات جرجانی ) (اقرب الموارد).
فتانانلغتنامه دهخدافتانان . [ ف َت ْ تا ] (ع اِ) نکیر و منکر. || درم و دینار. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).
فتانهفرهنگ نامها(تلفظ: fattāne) (عربی) (به مجاز) فتان ، بسیار زیبا و دلفریب ؛ (در قدیم) (به مجاز) با زیبایی و دلفریبی.
دفتانلغتنامه دهخدادفتان . [ دَف ْ ف َ ] (ع اِ) تثنیه ٔ دفّة در حال رفع (ولی در فارسی حالت اعرابی آن در نظر گرفته نمی شود). رجوع به دفة و دفتین شود.
تافتانلغتنامه دهخداتافتان . (اِ) از م-اده ٔ تافت-ن . (فرهن-گ نظ-ام ). || ن-ان کلفتی که به دیوار تنور زده بپزند مقابل نان سنگک که بر روی ریگ گرم روی زمین کوره پخته میشود. (فرهنگ نظام ). تافتون . تفتون بلهجه ٔ خراسان .
چفتانلغتنامه دهخداچفتان . [ ] (اِخ ) مؤلف مرآت البلدان نویسد: «آبادیی است متعلق به طارم ». (از مرآت البلدان ج 4 ص 251).
حافتانلغتنامه دهخداحافتان . [ ف َ ] (ع اِ) تثنیه ٔ حافة: حافتا الوادی ؛ دو کرانه ٔ وادی . (منتهی الارب ).
خاره خفتانلغتنامه دهخداخاره خفتان . [ رَ / رِ خ ِ ] (اِ مرکب ) ظاهراً خفتانی که از جنس خاره (یعنی پارچه ٔ ابریشمین که در خاره گذشت ) باشد : نشستند بر تازی تیزجوش همه خاره خفتان و پولادپوش .نظامی .