لغتنامه دهخدا
فتن . [ ف َ ت َ ] (اِخ ) نام ملکی در هندوستان . (برهان ). شهری است در گجرات ، معرب پتن . (غیاث ). پاتنه . این کلمه در اصل نام زبان مردمی است که در جنوب افغانستان و شمال پاکستان و بلوچستان سکونت دارند. سپس خود این قبائل و آن گاه یکی از شهرهای آنان بدین نام خوانده شده است . زبا