فتنه جو

fetneju

۱. آشوب‌طلب.
۲. [مجاز] زیبا و دل‌فریب.
۳. [قدیمی، مجاز] جنگ‌جو؛ سپاهی؛ لشکری: ◻︎ آمد از دهگان سبک‌پایی که یک جا آمدند / از سوار و از پیاده فتنه‌جویی ده‌هزار (مسعود سعد: ۱۶۲).