فجر کاذبلغتنامه دهخدافجر کاذب . [ ف َ رِ ذِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) بام بالا. ذنب السرحان . صبح نخستین . دم گرگ . (یادداشت بخط مؤلف ). رجوع به ذیل فجر شود.
فزرلغتنامه دهخدافزر. [ ف َ ] (ع مص ) شکافتن جامه را. || به چوب دستی زدن بر پشت کسی . || پوشیدن جامه . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). فَزَر. رجوع به فَزَر شود. || کوژپشت یا کوژسینه گردیدن . (منتهی الارب ). رجوع به فزر شود.
فزرلغتنامه دهخدافزر. [ ف ِ ] (ع اِ) گوشت پاره ٔ درشت مانند غده ٔ قرحه که نزدیک منتهای موی زهار بر اندام مردم و بز برآید. (منتهی الارب ). || رمه ٔ گوسپندان از ده تا چهل یا از سه تا ده . || گوسپند از دو تا هرچه افزون گردد. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || بزغاله . || بچه ٔ ببر. (از اقرب ال
فزرلغتنامه دهخدافزر. [ ف ِ زَ ] (ع اِ) شکافها. (منتهی الارب ). شقوق و صدوع و گویا جمع فزرة است . (از اقرب الموارد). رجوع به فزرة شود.
فجرلغتنامه دهخدافجر. [ ف َ ] (اِخ ) سوره ٔ هشتادونهم از قرآن . از سوره های مکیه و شامل سی آیت است . پس از سوره ٔ غاشیه و پیش از سورة البلد قرار دارد.
فجرفرهنگ فارسی عمید۱. سپیدی صبح؛ سپیدهدم.۲. (اسم) هشتادونهمین سورۀ قرآن کریم، مکی، دارای ۳۰ آیه؛ الفجر.⟨ فجر کاذب: [قدیمی] = صبح ⟨ صبح کاذب⟨ فجر صادق: [قدیمی] = صبح ⟨ صبح صادق
صبح کاذبلغتنامه دهخداصبح کاذب . [ ص ُ ح ِ ذِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) صبح نخستین . بام بالا. صبح دروغین . فجر کاذب . صبح نخست . ذنب السرحان . دم گرگ . طائع. مقابل صبح صادق : چو در عشق تو صادق نیست یک تن همیشه صبح کاذب می نماید. عطار.ص
ذنب السرحانلغتنامه دهخداذنب السرحان . [ ذَ ن َ بُس ْ س ِ ] (ع اِ مرکب ) دم گرگ . گرگ دم . عمودصبح . عمودالصُبح . بام ِ بالا. فجر کاذِب . صبح نخستین . صبح کاذب . (مهذب الاسماء). فجر اوّل . صبح نخست . و آن روشنائی باشد که در آخر شب بجانب مشرق پیداآید و به وی گمان فجر برند، لکن نباشد و بزودی تاریکی بار
بام بالالغتنامه دهخدابام بالا. [ م ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) بام ِ برتر. بام برین . || بامداد نخست . ذنب السرحان . (مهذب الاسماء). صبح کاذب . فجر کاذب . صبح نخستین .صبح نخست . (یادداشت مؤلف ). دم گرگ . دنبال گرگ . صبح دروغین . سپیده ٔ نخست . دراز بدیدار و تیز و سر ببالاکه بدنبال گرگ از بهر درا
سرحانلغتنامه دهخداسرحان . [ س ِ ] (ع اِ) گرگ . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). گرگ درنده . (غیاث اللغات ). ج ، سراحین . (منتهی الارب ) (مهذب الاسماء). سِرحال : در دشت و کوه و بیشه بهم شیرکی چرندشیر و پلنگ و سرحان گور و گوزن و رنگ . سوزنی .</
فجرلغتنامه دهخدافجر. [ ف َ ] (اِخ ) سوره ٔ هشتادونهم از قرآن . از سوره های مکیه و شامل سی آیت است . پس از سوره ٔ غاشیه و پیش از سورة البلد قرار دارد.
فجرلغتنامه دهخدافجر. [ ف َ ] (ع مص ) برانگیخته گردیدن بر گناه و زنا کردن . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || رو گردانیدن از حق . (منتهی الارب ). عدول از حق . || فاسد گردیدن . (اقرب الموارد). || روان ساختن آب را. (منتهی الارب ). آب راندن . (تاج المصادر بیهقی ) (ترجمان علامه جرجانی ). گشودن را
فجرلغتنامه دهخدافجر. [ ف َ ج َ ] (ع اِمص ) بخشش . || جوانمردی . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد): هو من اهل الفجر لا من اهل الفجور. (اقرب الموارد). || مردی و احسان . (منتهی الارب ). معروف . (اقرب الموارد). || بسیاری ِ مال . (منتهی الارب ). مال و بسیاری آن . (اقرب الموارد).
فجرفرهنگ فارسی عمید۱. سپیدی صبح؛ سپیدهدم.۲. (اسم) هشتادونهمین سورۀ قرآن کریم، مکی، دارای ۳۰ آیه؛ الفجر.⟨ فجر کاذب: [قدیمی] = صبح ⟨ صبح کاذب⟨ فجر صادق: [قدیمی] = صبح ⟨ صبح صادق
متفجرلغتنامه دهخدامتفجر. [ م ُ ت َ ف َج ْ ج ِ ] (ع ص ) آب روان و جاری . (ناظم الاطباء). آب روان گردنده . (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || صبح روشن . || جوانمرد و با سخاوت . (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). و رجوع به تفجر شود.
ذوفجرلغتنامه دهخداذوفجر. [ ف َ ج َ ] (اِخ ) موضعی است . بشیربن النکث گوید:حیث ترا ای مأسل و ذوفجریقمحن من حبته ما قد نثر.(از تاج العروس ).
قرآن فجرلغتنامه دهخداقرآن فجر. [ ق ُرْ ن ِ ف َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) صلوة فجر. نماز بامداد : و قرآن الفجر اًن َّ قرآن َ الفجر کان مشهوداً. (قرآن 78/17).
والفجرلغتنامه دهخداوالفجر. [ وَل ْ ف َ ] (اِخ ) سوره ٔ هشتاد و نهم از قرآن مجید و آن مکیه و سی آیت است و بدین آیه شروع شود: والفجر.