فراخ دیده

farāxdide

معنی

= فراخ‌آستین: ◻︎ تنگدستی فراخ‌دیده چو شمع / خویشتن سوخته برابر جمع (نظامی۴: ۷۲۸).

جست‌وجوی دقیق

فراخ دیده

لغت‌نامه دهخدا

فراخ دیده . [ ف َ دی دَ / دِ ](ص مرکب ) چشم ودل باز. بخشنده . گشاده نظر : تنگدستی فراخ دیده چو شمعخویشتن سوخته برابر جمع. نظامی .رجوع به فراخ آستین و فراخ دست شود.

فراخ دیده

فرهنگ فارسی عمید

= فراخ‌آستین: ◻︎ تنگدستی فراخ‌دیده چو شمع / خویشتن سوخته برابر جمع (نظامی۴: ۷۲۸).

فراخ دیده

جست‌وجوی هم‌آوا

فراخ

فراخ . [ ف َ ] (ص ) گشاد. (برهان ). واسع. مقابل تنگ . (یادداشت بخط مؤلف ). باز : خدیجه دست فراخ کرد و بسیار ببخشید. (ترجمه ٔ تاریخ بلعمی ).به گور تنگ سپارد تو را دهان فراخ اگرْت مملکت از حد روم تا خزر است . کسائی مروزی .

فراخ

لغت‌نامه دهخدا

فراخ . [ ف ِ ] (اِخ ) یا ذات الفراخ . جایی است در حجاز در دیار بنی ثعلبةبن سعد. (معجم البلدان ).

فراخ

لغت‌نامه دهخدا

فراخ . [ ف ِ ] (ع اِ) ج ِ فَرْخ . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). بچه های طیوراست . (از فهرست مخزن الادویه ). رجوع به فَرْخ شود.

فراخ

فرهنگ فارسی عمید

۱. وسیع؛ پهن؛ پهناور؛ گسترده: ◻︎ به هیچ یار مده خاطر و به هیچ دیار / که برّ و بحر فراخ است و آدمی بسیار (سعدی۲: ۶۴۷).۲. گشاد.۳. [قدیمی] فراوان.&lang; فراخ رفتن: (مصدر لازم) [قدیمی، مجاز]۱. زیاده‌روی کردن.۲. سریع رفتن.

فراخ

فرهنگ فارسی عمید

= فَرْخ

جست‌وجوی متن

فراخ

لغت‌نامه دهخدا

فسیح

فرهنگ فارسی عمید

فراخ؛ وسیع؛ جای فراخ.

فراخ گلو

لغت‌نامه دهخدا

فراخ گلو. [ ف َ گ َ ] (ص مرکب ) فراخ سر. فراخ دهانه . رجوع به فراخ دهانه شود.

فراخ گردیدن

لغت‌نامه دهخدا

فراخ گردیدن . [ ف َ گ َ دی دَ ] (مص مرکب ) گشاد شدن . فراخ شدن . رجوع به فراخ شدن و فراخ گشتن شود.

فراخ کرد

لغت‌نامه دهخدا

فراخ کرد. [ ف َ ک َ ] (ص مرکب ) فراخ کرت . رجوع به فراخ کرت شود.

جست‌وجوی هم‌آغاز

فراخ

لغت‌نامه دهخدا

فراخ

لغت‌نامه دهخدا

فراخ . [ ف ِ ] (اِخ ) یا ذات الفراخ . جایی است در حجاز در دیار بنی ثعلبةبن سعد. (معجم البلدان ).

فراخ

لغت‌نامه دهخدا

فراخ

فرهنگ فارسی عمید

فراخ

فرهنگ فارسی عمید

= فَرْخ

جست‌وجوی هم‌قافیه

دامن فراخ

لغت‌نامه دهخدا

دامن فراخ . [ م َ ف َ ] (ص مرکب ) که دامنی وسیع و گشاده دارد. مقابل تنگ دامن . || مجازاً با فیض .- || دامن ِ فراخ (با اضافه )؛ دامن گشاده و وسیع. مقابل دامن تنگ و چسبان .- دامن فراخ بودن ؛ با فیض بودن : دامن گلچین ف

دست فراخ

لغت‌نامه دهخدا

دست فراخ . [ دَ ت ِ ف َ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) دست گشاده و باسخاوت . || سخاوت . (یادداشت مرحوم دهخدا) : چنین داد پاسخ که دست فراخ همی مرد را نو کند برگ و شاخ .فردوسی .

دست فراخ

لغت‌نامه دهخدا

دست فراخ . [ دَف َ ] (ص مرکب ) باسخاوت . سخی . بخشنده : کس از او [ پیغمبر صلوات اﷲ علیه ] خوش خوی تر ندید دست فراخ تر و دلیرتر از وی کس ندید. (ترجمه ٔ طبری بلعمی ).

دل فراخ

لغت‌نامه دهخدا

دل فراخ . [ دِ ف َ ] (ص مرکب ) با وسعت صدر. با سعه ٔ صدر. سخی . بلندنظر : جوان شد حکیم ما جوانمرد و دلفراخ یک پیرزن خرید به یک مشت سیم ماخ . عسجدی .|| آنکه دلی پرفتوح دارد. آنکه دارای دلی بزرگ و عظیم است و استعداد

پی فراخ

لغت‌نامه دهخدا

پی فراخ . [ پ َ / پ ِ ف َ ] (ص مرکب ) تندرو مفرط. گشادباز : بشهری که داور بود پی فراخ شود دخل بر نانوا خشک شاخ .نظامی .

درپیوند

بیشتر بدانید

فراخ دیده

farāxdide

معنی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی معین

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی عمید

جست‌وجوی متن

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی عمید

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا